ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μ αγαπας. Θα το χωνεψω. Το βλεπω. Θα προσπαθησω να το αποδεχτω. Απλα με θλιβη, ηθελα να μ αγαπουσες ασχετα απ το ερωτικο. Ασχετα απ ολα. Μακαρι να μου αρκουσε να νιωθω αγαπη, ηθελα να ειμαι μοναδικη για σενα, οπως εισαι μοναδικος για μενα. Ηθελα πολλα, το ξερω.Θα το δεχτω πως δεν μ αγαπας κι ας με στεναχωρει, κι ας επαναστατει ολο το μου το εηιναι γιατι το σωμα μου ηξερε, οταν ημουν μαζι σου καμια ταινια,κανενα ονειρο, καμια φαντασια δεν μου προσφερε τοση πληροτητα.Αλλα τοσο κοντα και τοσο μακρυα. Σ αγαπαω. Ο,τι και να λεω στους γυρω. Οσο και να διακωμοδω την κατασταση,οσο...οσο. Σ αγαπαω και ποναει. Ποναει οταν σκεφτομαι πως δεν μ αγαπας η εστω αρκετα. Πιστεψα σε μας, αληθεια. Αλλα σε φοβομουν, δεν σε εμπιστευτηκα και ειχα δικιο αλλα με εναν απροσδιοριστο τροπο σε αδικησα, μ εμπιστευτηκες αλλα δεν μπορω νδ λυσω ουτε να συνυπαρξω με τα θεματα σου. Και προτιμας να ζεις μ αυτα παρα με τους αλλους. Θα μπορουσες να σαι τοσο σπουδαιος και γιατι; Γιατι να γινεσαι τοσο τοξικος; Γιατι; Οσο η συμπεριφορα σου παραμενει τοξικη θα παραμεινω μακρυα. Απλα,πανω απ ολα και περ απ ολα... Γινε καλα. Δεν εισαι. Εχεις παραλογησει απ τον πονο και την απωλεια. Σωσε τον εαυτο σου, αν τ αποφασισεις νδ με θυμηθεις. Κι ας μην μ αγαπας. Αλλα μονο τοτε.