16.1.2013 | 19:50
Μάλλον, λάθος μας τα είπαν για τον έρωτα.
Τι σημαίνει να είσαι ερωτευμένος? Τι σημαίνει να αγαπάς τον άλλον?Μετά από έντονες σκέψεις και πόνο κατέληξα στο εξης συμπέρασμα. Ο έρωτας είναι ατόφιος ΕΓΩΙΣΜΟΣ!Τι και αν προσφέρεις στον άλλον πράγματα? Δεν προσφέρεις για να τον ευχαριστήσεις. Προσφέρεις για το "μπράβο". Και χωρίς να σου έχει ζητήσει ποτέ τίποτα, θα έρθει η στιγμή που θα του πεις: "Εγώ? Εγώ που έκανα τόσα πράγματα για σένα?".Και να ζητιανεύεις το φιλί? Το σ'αγαπώ? Την προσοχή?Να ζητάς ο,τιδήποτε πριν καν προλάβει ο άλλος να το εκφράσει, μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι μήπως δεν το θέλει? Και η αντιμετώπισή σου ποια είναι? Να το απαιτήσεις? Και αν το απαιτήσεις και το πάρεις, εν τέλει, τι σημασία έχει?Αγαπάς κάποιον όταν δεν σέβεσαι τις επιλογές του? Μόνο και μόνο επειδή δεν συμφωνούν με τις δικές σου? Αγαπάς κάποιον όταν προτιμάς να στερηθεί πράγματα που λατρεύει, μόνο και μόνο για να κρέμεται απο το βρακί σου? Αγαπάς κάποιον όταν ενώ βλέπεις ότι κάνει για σένα θησίες, εσύ γκρινιάζεις για άλλα 1500 πράγματα που δεν έχει κάνει για σένα? Ο έρωτας είναι ΕΓΩΙΣΜΟΣ. Είσαι εδώ και είσαι για μένα, είσαι μόνο δικός μου, μου ανήκεις. Κανείς δεν ανήκει σε κανέναν. Καθένας από εμάς ανήκει στον εαυτό του και μπορεί να έχει κοντά του έναν σύντροφο, έναν συνοδοιπόρο. Και οφείλουμε να δεχόμαστε κάθε χάδι, κάθε φιλί, κάθε γλυκιά κουβέντα ως δώρο. Τίποτα στη σχέση δεν είναι υποχρέωση απέναντι στον άλλον. Και δεν πρέπει να είναι! Μην κλαίμε τα φιλιά που δεν έχουμε. Να χαιρόμαστε τα φιλιά που έχουμε.Διαπιστώνω πως κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα. Όλοι είμαστε μέσα στο παράπονο. Ο άνθρωπος δεν αντέχει την ευτυχία. Θέλει να έχει μονίμως στο μυαλό του κάτι να τον βασανίζει. Αισθάνεται συναισθηματικά πλήρης μέσα από τον πόνο.Κρίμα που κανένας δεν μου είπε κι εμένα τι πραγματικά είναι ο έρωτας. Ίσως είχα χειριστεί κάποιες καταστάσεις διαφορετικά. Και, ίσως, να μην είχα "καταστρέψει" κάτι τόσο ξεχωριστό και όμορφο, που δεν ξέρω αν θα υπάρξω ποτέ τυχερή να ξαναβιώσω!Τον νου σας,Κ.