ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν έγινε η διάγνωση θέλησες να το κρατήσεις κρυφό από όλους,Από τα μικρότερα αδέρφια μου έως τους γονείς σου και όλους σου τους συγγενείς. Δεν ήθελες να σε λυπούνται. Δεν ήθελες να σε κοιτάνε και να βλέπουν μια καρκινοπαθή. Αλλά μαμά,δεν ήμουν έτοιμη να αντέξω αυτό το βάρος. Μαμά,μπροστά σου ήμουν σκληρή και δυνατή. Όταν όμως έκλεινε η πόρτα του δωματίου ξεσπούσα τόσο έντονα. Όντας στην τρίτη λυκείου έπρεπε να ισορροπήσω ανάμεσα στην φροντίδα των μικρών και στα μαθήματα. Έπρεπε να πάρω τη θέση που ειχες εσύ,του μπαμπά και της μαμάς. Μα πονούσα μαμά,φοβόμουν,έκλαιγα,πέθαινα μέσα μου. Δεν ήθελα να σε χάσω. Ακόμα φοβάμαι. Μα τα δύσκολα πέρασαν. Και θέλω να φωνάξω στον κόσμο όλο ότι η μαμά μου νίκησε τον μεγαλύτερο εχθρό χωρίς την βοήθεια κανενός. Μα ειναι λάθος σου να ντρέπεσαι ακόμα γι'αυτό. Μαμα πρέπει να το φωνάξεις και εσύ. Είσαι δυνατή μαμά. Και τώρα πια είμαι και εγώ δυνατή,ακόμα και αν γνωρίζω πως έχω μεγάλες πιθανότητες να αντιμετωπίσω κάτι παρόμοιο. Σ'ευχαριστώ μαμά.