ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μαμά...Μου έλειψες... Δεν ξέρω τι κάνω πλέον... Δεν είμαι ίδια όπως παλιά, δεν είμαι το κοριτσάκι που όσο και να του φώναζες έτρεχε ξανά στην αγκαλιά σου. Τώρα έχω χαθεί σε δρόμους σκοτεινούς, σε δρόμους που μπορείς να με βγάλεις μόνο εσυ... Δεν με μεγάλωσες ετσι, με έμαθες να στέκομαι στα πόδια μου και να αντιμετωπίζω τους φόβους μου, με έμαθες να εκτιμάω τον εαυτό μου να μην τον υποβάθμιζω, να διεκδικώ ότι μου ανήκει και να μην συμβιβάζομαι με κάτι λίγοτερο από αυτό που αξίζω Μου είπες ότι είσαι περήφανη για εμενα, περήφανη γιατί κάνω πάντα αυτό που θέλω, πάντα αυτό που λέει η καρδιά, αλλά τώρα... Τώρα κάθομαι σαν μικρό παιδάκι σε μια γωνία και κλαίω, περιμένω να έρθεις και να με σώσεις, να με πάρεις αγκαλιά και να μου πεις πως όλα θα πάνε καλά.. αλλά δεν έρχεσαι και τίποτα δεν πάει καλά.. δεν είμαι η ίδια πια.. τα μάτια μου δεν γυαλίζουν από ευτυχία όπως μου έλεγες μικρή , δεν γελάω με τα πιο χαζα όπως τότε δεν είμαι το μικρό σου κοριτσάκι.. μεγάλωσα και σε απογοήτευσα αλλά θα βρω την άκρη μαμά.. πάντα θα την βρίσκω γιατί στο χρωστάω. Χρωστάω τα πάντα σε εσένα και θα σε κάνω περήφανη..!!