ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήδη από το 1997 στο σπίτι μας μένει μαζί μας η γιαγιά, η μητέρα της μητέρας μου και έχει αναλάβει όλο το νοικοκυριό καθώς η μάνα μου δουλεύει πολλές ώρες τη μέρα και το βράδυ γράφει τις σημειώσεις της που αφορούν τη δουλειά, το σουπερ-μάρκετ κλπ Όντας ανέκαθεν φιλάσθενη(η μάνα μου) , η γιαγιά μου πάντα ήταν, είναι και θα είναι υπερπροστατευτική απέναντί της. Τις προάλλες, λοιπόν, εκεί που η μάνα μου έγραφε τις νυχτερινές της σημειώσεις βάσει των οποίων καθορίζεται το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και ενίοτε της εβδομάδας ολόκληρης, στη διπλανή καρέκλα είχε κάτσει η γιαγιά μου και την τάιζε(!!!!!!!!) γιατί δεν είχε φάει τίποτα όλη μέρα και φοβόταν μην ρέψει! Στην αρχή που αντίκρυσα το θέαμα δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω! Όταν όμως πέρασε λίγη ώρα και το επεξεργάστηκα παραπάνω συνειδητοποίησα πως οι μανάδες μας όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα σταματήσουν ποτέ να μας νοιάζονται και να μας φροντίζουν όπως τότε που ήμασταν μωρά, να μας βοηθάνε με τον οποιονδήποτε τρόπο.Γιατί ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ!