Είναι δύσκολο να συνυπάρξεις με τους γονείς σου,σε κάθε ηλικία, από τα 18 κ μετά(ίσως κ νωρίτερα). Ανάμεσα στο «άντε παιδί μου να βρεις την τύχη σου»,που ισχύει σε άλλες κοινωνίες και το ασφυχτικό αγκάλιασμα της ελληνικής οικογένειας,υπάρχει ένα χρυσό μέτρο,που αφήνει και το παιδί να ανπνεύσει κ την μάνα να ζήσει. Οι περισσότερες μάνες, προσπαθούν ενοχικά να ανταποκριθούν σ ένα φυτεμένο από νωρίς στο κεφάλι τους «πρότυπο», ταυτίζοντας την ύπαρξη κ την αξία τους ως άτομα, με την αδιάλειπτη,υστερική φροντίδα για τα παιδιά τους. Βάλτε τα όριά σας, με τον καλύτερο τρόπο που μπορείτε. Δεχόμαστε ευχάριστα την μητρική (κ γονική) προσφορά αλλά θέλουμε κ σχέση μαζί τους μόνο όποτε νιώθουμε εμείς την ανάγκη.. Ποιός είπε ότι είναι εύκολο;(ΚΑΙ για την μάνα!)
13.8.2013 | 20:49
Μανάδες......αναγκαίο κακό;
Μετά από 5 χρόνια σπουδών στο Πολυτεχνείο κι ένα χρόνο στρατό, επανέρχομαι στα 25 μου στην οικογενειακή εστία,μορφωμένος, άνεργος, άφραγκος κι επιδοτούμενος από τον πατέρα. Γνώστο το story.Έλα μου όμως που δεν είχα υπολογίσει τη μάνα μου.Νομίζει ακόμα ότι είμαι 2 χρονών: Γιάννη πιες το γάλα σου θα τρυπήσει το στομάχι σου με τους καφέδες όλη μέρα...Γιατί παίρνεις τη μηχανή πάλι, πήγαινε με τα πόδια κοντά είναι, τόσα γίνονται....μη πίνεις ποτά έξω, είναι όλα νοθευμένα, οδηγείς και μηχανή, θα έχουμε καμια στενοχώρια....φόρα μπουφάν χοντρό έχει κρύο...τί το θες καλοκαιριάτικα το δερμάτινο, δεν κρυώνεις με το μηχανάκι!.....πρόσεξε το aids......πάλι κρέας θα φας, θα κλείσουν τα άντερά σου, σου φτιαξα φασολάκια....μην κάθεσαι άλλο στον υπολογιστή θα χαλάσουν τα μάτια σου....κλείσε το aircondition παιδάκι μου, θα πάθουμε πνευμονία....μη βάζεις αυτή τη μπλούζα με τις βλακείες πάνω της, φόρα κανά πουκάμισο.....πιο χαμηλά τη μουσική θα φωνάζουν οι γείτονες......ΔΕ ΜΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΔΩΡΑ, ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ, ΣΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ, ΠΡΟΣΕΧΕ ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟΣ.......Μεγάλωσες ρε παιδάκι μου τί τα θέλεις αυτά τα μπάσκετ και γυρνάς τα πόδια σου, θα σπάσεις κανά κεφάλι.........ήπιες όλη την coca-cola, δεν είναι νερό παιδάκι μου.......εφαγες όλο το γλυκό βύσσινο, θα κάνεις κανά σάκχαρο.........ΔΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΣΟΥ, ΑΜΑ ΒΡΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕ ΘΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!! Που το βρήκες να στρίβεις τσιγάρα σα χασικλής, σε λίγο θα έρθει η θεια σου μην καπνίσεις μπροστά της σε παρακαλώ.....θα πάθεις εγκεφαλικό με το κινητό όλη τη μέρα στο αυτί σου, να λέγατε και τίποτα σοβαρό, όλο βλακείες.....Και σταματάω, επειδή μπορώ να γράφω μέχρι αύριο.Την καταλαβαίνω τη φουκαριάρα, ο πατέρας μου την έχει γειώσει κανονικά και βρήκε κάτι να ασχολείται.Δε λέω, το φαγητό στην πένα, τα ρούχα το ίδιο, με αγαπάει και το ξέρω, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.Ωρες-ώρες μου ρχεται να μείνω σε παγκάκι (τρόπος του λέγειν), όπως πάει σε λίγο θα μου βάλει πιπίλα και θα μου φορέσει pambers. Άντε αυτή η μάνα να γίνει πεθερά, λυπάμαι από τώρα τη γυναίκα μου, αλλά τί να κάνουμε, αρρώστια με τους γιους ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ!
6
