ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΜητέραΟρισμός (ουσιαστικό θηλυκό) μια γυναίκα που έχει παιδιάΜεγάλωσα και έμαθα πολλά, μαμά!Πέρασαν τα χρόνια και έφυγα από τα θρανιά. Σε εκεινα που εγραψα τις πρωτες μου ορθογραφιές γεμάτες από λάθη. Εκεί που παρέδωσα τις αντιγραφες μου, τις ασκησεις μου στα μαθηματικά.Μετά ηρθαν τα πιο συνθετα.Αρχαια,Ιστορια,Γεωμετρία κτλ κτλ. Και εκεί μαμά έκανα λάθη.Μας εμαθαν πολλά. Ή εστω προσπάθησαν.Μα ρε μανα, για σενα, με είπαν πως είσαι ένα ουσιαστικό θηλυκό, που εισαι μια γυναικα που εχει παιδια!Όχι μανα μου.Δε το δεχομαι.Δεν εισαι αυτό. Εσυ μανα δεν εισαι αυτό.Εισαι η μεγιστη ουσιά στη ζωή των παιδιών σου.Εισαι σε κάθε αγωνα μπροστά και παλεύεις να μην κανουμε τα δικα σου λάθη.Μάνα είσαι. Και εσυ λάθη θα κάνεις. Μα μην φοβασαι, δεν θα σε βαθμολογήσω.Γιατί και τα λάθη σου φανταζουν τα καλύτερα σωστά σε αυτόν τον κόσμο.Τα δικα σου λαθη δεν τα βαρας πάνω στα παιδια σου,αλλα τα διδάσκεις μαθήματα ζωής. Με αυτόν τον τρόπο που κάθε μανα εχει.Για εκείνη τη γυναικα που εχει παιδιά, αλλα για μένα είναι πολλά περισσότερα.Είναι η αγκαλιά της και η καρδιά της το προσκεφάλι μου.Είναι η κρυψώνα μου όταν δεν είμαι καλά,και ας λέω «μανα όλα καλα»Όχι μάνα δεν είναι καλά! Και ξέρεις γιατί?Γιατί σε χρειάζομαι! Ναι ρε μανα, σε χρειάζομαι ακόμα.Και ειμαι ολόκληρος αντρας αλλά ακόμα σε χρειαζομαι.Τις φωνές σου τις χρειάζομαι. Ακομα και την αγκαλιά σου. Και εκεινεις τις νύχτες που μιλουσαμε ωρες ατελειωτες.Και εκει σε χρειάζομαι.Θυμάσαι μαμά, που ήμουν στο νοσοκομείο, έναν ολοκληρο μήνα. Εκει ήσουν και σε χρειαζομουνΤην νυχτα που μιλούσαμε για όνειρα, ταξιδια, σπουδες, ανθρωπους και αισθηματα.Για τότε ρε μάνα πρίν από 14 χρόνια, σε εκείνα τα λευκα δωμάτια.Και μετά ρε μανα ηθελες να κοιμηθείς. Και σου χτενιζα τα μαλλιά. Εκει στο κρεβατι του νοσοκομείου. Και κοιμηθηκες στην αγκαλιά μου.Εσυ στην αγκαλιά μου!!!Δεν εισαι μια γυναικά που εχει παιδιά. Εισαι Η γυναικα που πανω από όλα δεν ξερεις να μετράς.Δεν το χεις ρε παιδι μου. Δινεις και δινεσαι πιο πολύ και από το περισσότερο.Ανυπολόγιστα, και δεν σε νοιαζει τι θα παρεις πίσω.Μάνα εισαι.Και εσυ σηκώνεις τις αποτυχίες μας, τα νευρα μας, τα καλα μας, τα ωραία μας, τις λυπες μας, τα δακρυα μας. Εκει εισαι και εσυ τα σηκώνεις, και σου μαυρίζει η καρδιά και γυρνάς με ενα βλέμμα γεμάτο αγαπή, στην αγκαλιά και απλά λες «όλα θα κανε καλά, να χαμογελας»Τα δικα σου νευρα μανα που είναι? Τα καλα σου? Τα δακρυα σου ρε μανα που είναι?Είναι σε κάτι ωρες που ολοι κοιμούνται?Ειναι στο αυτοκίνητο για την δουλειά?Που είναι ρε μανα τα δικα σου τα ασχημά?Μεγάλωσα και εμαθα μαμά. Βαρα και από δω. Βαρα και λίγο πάνω μου.Μάνα μην κρυβεις τις μέρες σου και τις νυχτες σου!Δεν ξέρω αν είναι οι μητέρες αγγελοι επασταλμενοι στη γη, ή είναι δωρο θεού γιατί Εκείνος δεν μπορεί να είναι παντού.Είδα, πως μάνα είναι να εισαι το αλφάβητο στην ζωή του ίδου σου του παιδιού.Με έλεγε η μάνα μου«Ένα χωράφι σου δωσα,και καλλιέργησα μαζι με τον πατερα σου ότι εμεις νομίζαμε καλό, ίσως και σωστό. Από δω και πέρα δικό σου είναι αυτό το χωράφι. Οι δικές σου επιλογές θα το διαμορφώσουν.Αν θες μπορεις να το καλλιεργήσεις περισσότερο και θα χεις άφθονους για σενα καρπούς.Αν θες μπορείς να το παρατήσεις και να μεινεις στην σκία κατω από το δεντρο, να το δεις να ξερένεται. Μα εσυ να το αποφασίσεις, Να είσαι κύριος και υπεύθυνος των επιλογών σου.Εγω εκεί θα είμαι σε κάθε σου αποφαση»Μάνα αποφάσια.έδειξα ηδη την απόφαση μου.Μα η μεγιστη είναι να μην σε απογοητευσω.Στο χωραφι, στην προσωπικότητα δηλαδή, που εχω υπάρχουν μέσα καθαρά κομμάτια του εαυτού σου.Και τα καλλιεργώ μαμα, γιατί ετσι είσαι πάντα εδώ.Και θα συνεχίσεις να είσαι μανά. Γιατί με εμαθες να μην τα παράταω.Μάνα. Μαμα. Μαμακα.Σ αγαπαώ όσο και αν σου σπαω τα νέυραΌσο και αν σου τρωω τα ευρώ.Μανουλα μου Σ αγαπάω!Και θα σ' αγαπάω μέχρι το φεγγάρι και θα σ' αγαπάω ως τον ουρανό, όπως σου λεγα και παιδί!!!!