ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μανουλα μου!Μάνα και πατέρας ήσουν! Εσύ με μεγάλωσες με χίλια βάσανα, χηρα από τα 40 με 3 παιδιά, και όμως πάλεψες και μας μεγάλωσες. Μεγαλώνοντας, πήρα άλλους δρόμους. Τους δρόμους των ναρκωτικών. Ξέρω ότι σε τυραννισα, ξέρω ότι πέρασες βάσανα μαζί μου, αλλά σου ζητώ συγγνώμη, και ας είναι πλέον αργά..Δεν σου φέρθηκα σωστά. Αλλά τι να πεις και εσυ;; Τι να πεις,που δεν έπαψες στιγμή να με αγαπάς μετά από όλα αυτά. Που με δέχτηκες σπίτι σου για ακόμη μια φορά. Που με στήριξες, και ξεμπέρδεψα από της ουσίες. Αυτή η αγκαλιά σου, δεν συγκρινόταν με κανένα ναρκωτικό, με καμία ουσία. Αυτή η αγκαλιά σου ήταν το ναρκωτικό μου, και τώρα... τώρα έρχομαι πάνω από τον τάφο σου, και σου ψιθυρίζω πόσο πολύ σε αγαπώ. Πόσο πολύ σε λατρεύω μανουλα μου. Πόσο θέλω αυτή την αγκαλιά σου. Πόσο θέλω αυτό το γλυκό φιλί σου. Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Περιμένω κάθε βράδυ να κλείσω τα μάτια μου και να σε δω να με αγκαλιάζεις... Το νιώθω να ξέρεις. Το νιώθω...Αχ και να ήσουνα εδώ ρε μάνα... είχα να σου πω πολλά... πάρα πολλά...