ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ξέρεις τι εγινε;μετά από όλες τις κουβέντες που κάναμε (που κατέληγαν σε αδιέξοδο), μετά την αδυναμία την δική σου να πάρεις μια απόφαση και ή να τελειώσει ή να συνεχίσει, μετά την απελπισία που ένιωθα που μου την έπνιγες με τα φιλιά σου και τα χάδια σου και τα γέλια μας και τα πειράγματά μας,μετά από όλα...τωρα δεν θέλω εγώ ουτε να σε βλέπω ούτε να σου τηλεφωνώ..κάτι σαν βάρος στην καρδιά μου και σαν παγος στην ψυχή μου με εμποδίζει...και μπορεί να μην το πιστεύεις αλλά είμαι καλα...ξυπνάω το πρωί περπατάω στον ηλιο να παω στη δουλειά και νιώθω ηρεμη, αισιοδοξη και έτοιμη να νιώσω αγάπη...να δωσω αγάπη και να πάρω αγάπη..και λέω να! τωρα όπου να ναι θα ερθει κάποιος και θα έχει βόλτες και ραντεβού και θα περπαταμε αγκαλιασμένοι ή πιασμένοι χέρι χέρι..και θα μου λέει οτι είμαι όμορφη!!! και το θέμα είναι ότι όλα αυτα τα νιώθω και τα περιμένω ακόμα και αν δεν εχουμε χωρίσει ... ακόμα..σ αγαπώ το ξέρεις! και μου λείπεις και θα μου λείπεις αλλά άρχισα να νιώθω...περιττή! η αναποφασιστικότητά σου με κάνει περιττή.. Οπότε αγάπη μου εν ολίγοις αν σε ξαναπάρω ή αν σου ξαναζητησω να σε δω ...σφύρα μου!!!