ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα συναντήθηκα με μια φίλη που είχα να την δω περίπου 1 μήνα. Με υποδέχτηκε με την ατάκα " Σαν να πάχυνες. Επιτέλους έγινες άνθρωπος". Δεν τίθεται καν θέμα κακεντρέχειας στο σχόλιό της, έτσι κι αλλιώς δεν παρεξηγώ ποτέ. Απλώς με πείραξε καθώς βρίσκομαι σε μια μεταιχμιακή φάση που προσπαθώ να προσαρμοστώ σε ένα νέο περιβάλλον και ναι, έχω πάρει πράγματι κάποια κιλά. Αυτό με τη σειρά του με λυπεί ιδιαίτερα γιατί όλο το καλοκαίρι έλιωνα στο γυμναστήριο και στη σωστή διατροφή για να αποκτήσω το σώμα που ήθελα. Ε, λοιπόν, μόλις το απέκτησα περίπου στα τέλη Αυγούστου (τίποτε υπερβολικό, απλώς να φύγει η κοιλίτσα και να σφίξουν τα πόδια) έπρεπε λόγω των συνθηκών να εγκαταλείψω το γυμναστήριο και να μην έχω την άνεση να ακολουθήσω ακριβώς την διατροφή που ήθελα με τελικό αποτέλεσμα να βρίσκομαι πάλι στο μηδέν, σαν να μην πήγα ποτέ γυμναστήριο, σαν να μην έκανα ποτέ διατροφή. Και μόνο που σκέφτομαι πως πρέπει να το ξανακάνω όλο αυτό από την αρχή κουράζομαι... Αλλά τι να κάνουμε που μόνο έτσι μπορώ να νιώσω καλά με τον εαυτό μου...