8.3.2014 | 03:42
Μ'αρέσεις και έχω αποσυντονιστεί.
Πριν κανα χρόνο μου ζήτησες τσιγάρο σ'ενα διάλειμμα.Εκεί σε πρόσεξα πρώτη φορά.Αρχισα κάθε μέρα να σε ψάχνω με το βλέμμα στο αμφιθέατρο,σιγά σιγά συνειδητοποίησα οτι σε γουστάρω,πλέον ξέρω απο τα πρώτα δευτερόλεπτα αν είσαι στο μάθημα γιατι σε ξεχωρίζω ανάμεσα και σε 100 άτομα με τη μία και ξενερώνω τελείως όταν δε σε βλέπω.Εχεις κάτι τραβηχτικά ήρεμο και έχεις και καλό μουσικό γούστο κρίνοντας από τα τι σερτ που φοράς κατά καιρούς.Δεν έχουμε καν συστηθεί ποτέ μόνο κανα δυο συναρπαστικές φορές διασταυρώθηκαν βλέμματα κάτι που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως πιθανή ένδειξη ενδιαφέροντος απ την πλευρά σου αλλά μπορεί κάλλιστα να ήταν τυχαίο και να αγνοείς και την ύπαρξη μου.Να γνωριστούμε αποκλείεται γιατι είμαι ντροπαλή και ακοινώνητη και δεν πρόκειται να σε πλησιάσω ποτέ και στην απίθανη περίπτωση που το κάνεις εσύ η τα φέρουν έτσι οι συνθήκες μάλλον δε θα μπορώ καν να σου μιλήσω απο το άγχος μου.Δεν το χω πει πουθενά και απλά ήθελα να το γράψω και να το αφήσω στο αχανές κυβερνοδιάστημα έτσι για να βρίσκεται.