24.6.2013 | 20:42
Μαρία μου
Εντάξει...απλά το γράφω γιατί απ' τους δικούς μου ανθρώπους δεν με καταλαβαίνει κανείς. Οπότε αν έστω κι ένας με νιώσει θα αισθανθώ λίγο καλύτερα :) Ήταν-είναι ο έρωτας της ζωής μου.Αυτή που πίστευα και πιστεύω, ότι είναι το άλλο μου μισό. Που πάντα την βλέπω στα όνειρά μου και ξυπνάω "αγχωμένος". Που κάθε φορά που βλέπω άσπρο "κουβαδάκι" στο δρόμο νομίζω ότι οδηγεί εκείνη. Που κάθε φορά που βλέπω άγνωστο τηλέφωνο περιμένω ότι θα ξανακούσω τη φωνή της. Που...που...που"Ξεκόλλα" θα μου πείτε.Δεν γίνεται.Πολλές προσπάθειες εδώ και αρκετά χρόνια. Όμως όλη μου η ψυχή είναι δική της.Αυτό που ζήσαμε ήταν πέραν του "γήινου". Οτιδήποτε εμφανίζεται-προκύπτει, μου μοιάζει πολύ μικρό και μέσα σε λίγο καιρό "εξατμίζεται". Όταν έχεις νοιώσει(νοιώθεις ακόμη) τόσο βαθιά και δυνατά συναισθήματα όλα τα άλλα σου φαίνονται...ΤΙΠΟΤΑΟπότε γιατί να ταλαιπωρώ τους ανθρώπους που έρχονται στη ζωή μου; Καλύτερα μόνος μου.Καμία σχέση ως τώρα δεν μου έχει προσφέρει αυτήν την συναισθηματική πληρότητα. Αυτό μου λείπει. Ούτε οι κώλοι,ούτε τα βυζιά,ούτε το σεξ(αυτή είναι απάντηση προς τους φίλους μου). Μακάρι να βρεθεί κάποια να ερεθίσει την ψυχή μου και τα υπόλοιπα θα 'ερθουν μόνα τους...Μαρία μου...Την τελευταία φορά που σε είδα, ένιωσα ότι δεν ήσουν καλά,ότι ήσουν εγκλωβισμένη.Εύχομαι ειλικρινά μέσα απ' την ψυχή μου, τώρα πια να είσαι χαρούμενη,ευτυχισμένη και να γελάς όπως παλιά. Να βρήκες όλα αυτά που έψαχνες, που τότε εγώ δεν μπορούσα να σου δώσω.Και να με σκέφτεσαι κι εσύ, και να περνάω που και που απ' το μυαλό σου,έτσι Μαράκι μου;Σ'αγαπώ πολύυ.γ.:οποιαδήποτε άποψη-γνώμη, ας είναι και διαφορετική, είναι ευπρόσδεκτη αρκεί να σέβεται αυτά που έχω γράψει και νιώθω.σας παρακαλώ πολύ μην αρχίσουμε τις αηδίες και τα "κενά" άνευ ουσίας και πολύ ριχά ΑΝΤΡΙΚΑ σχόλια :)))τα έχω ήδη ακούσει και τα θεωρώ πολύ "λίγα" για να ασχοληθώ, και αυτούς που τα έχουν κάνει απλά δυστυχισμένους χωρίς να το έχουν αντιληφθείΕυχαριστώ!