Ημουν 27 ετων. Ειχα φτιαξει τη ζωη μου. Ολα κυλουσαν ομορφα. Εκανα τη δουλεια που σπουδασα και αγαπουσα. Μαζευα χρηματα για να τα επενδυσω. Ελαμπα απο ευτυχια. Ολοι το ελεγαν. Τα παιδικα μου χρονια ηταν φτωχικα και με γονεις που τσακωνονταν ασχημα καθε μερα, για το τιποτα. Η μανα μου παρουσιαζε τον πατερα μου σαν τερας, ομως μετα απο πολλα χρονια καταλαβα οτι ειναι μια γυναικα υπουλη, ελεγκτικη, εμμονικη και χειριστικη. Ηθελε να τον μισησω. Το ειχε καταφερει για πολλα χρονια. Αυτη προκαλουσε συνεχεια τους καβγαδες. Τον εβγαζε εκτος εαυτου. Αυτη η γυναικα λοιπον δεν αντεχε να με βλεπει ευτυχισμενη και οικονομικα ανεξαρτητη. Εκανε τα παντα και με κατεστρεψε. Με εριξε στο μηδεν. Παλεψα πολυ για να προχωρησω παλι. Μου ειχε κανει ανεπανορθωτη ζημια. Δεν μιλαει με κανενα συγγενη. Της φταινε ολοι και ολα. Μου λενε οτι ειναι τρελη και να την βγαλω απο τη ζωη μου. Αυτο της αξιζει. Να μεινει ολομοναχη μηπως και σκεφτει και συνειδητοποιησει τι κακο εχει προξενησει. Ο πατερας μου την διωχνει απο το σπιτι, της λεει οτι τον εχει τρελανει. Αυτη δεν φευγει. Του λεει θα καθομαι εδω για να σε βασανιζω, στα γεραματα σου θα μαρτυρησεις. Δεν ξερω τι να κανω. Σκεφτομαι μηπως χρειαζεται ψυχιατρο. Βλεπω ομως πως οταν ειναι με κοσμο μιλαει ομορφα, εχει ωραιο λογο, ειναι γλυκια και αγαπητη. Θα μου πειτε οτι προσποιειται. Πιθανον. Την ιδια συμπεριφορα ομως θα εχει και στον ψυχιατρο. Δεν θα πει το ποσο υπουλη και εκδικητικη ειναι. Δεν θα αναφερει το τι μας κανει. Στον κοσμο δεν δινει δικαιωματα για αρνητικα σχολια. Μονο το σοι γνωριζει καποια πραγματα, και η οικογενεια τα παντα. Δεν ξερω πως να το χειριστω. Να την βγαλω απλα απο τη ζωη μου για να πληρωσει; Αν ομως η γυναικα εχει καποια διαταραχη, τοτε αυτη η σκεψη με κανει να τη λυπαμαι και να την εχω διπλα μου εφοσον ειναι μανα μου.