29.5.2013 | 01:12
Μας χωρίζαν τόσα,μας δένανε ακόμα περισσότερα
Δεν περιμενα ποτέ οτι πριν 3 χρόνια όταν τον κοιτούσα τυχαία στους δρόμους της περιοχής μου με την κολλητή μου και μας άρεσε,θα έφτανα τώρα σε σημέιο να ειμαι ερωτευμένη τόσο και να έχω κολλησει έτσι .. εγω..Σπουδαζει και αλλού και είναι περιεργο..Ήταν μέχρι να τον γνωρίσω και να αρχίσουμε να μιλάμε σε καθημερινή βαση απο το διαδικτυο,να ανοιγομαστε ( κατι δύσκολο για αυτόν ), να μαλώνουμε ! Ο ενας ήξερε οτι αρεσε στον αλλον.. κρυφα κατα κάποιον τροπο! Μετά αρχίσαμε να το λέμε κιόλας ,αλλά ως περίεργη εγω δεν ήθελα να βγω μαζί του ούτε του εδινα και πολύ σημασία ,το έπαιζα δύσκολη το ζώον ..κόμπλαρα,ντρεπόμουν! Δεν φερθηκα και πολύ καλα ..Καθε φορα περίμενα να γυρίσει απο την επαρχία όπου σπούδαζε ωστέ να τον βλέπω ,να τον "παρακολουθώ" .. το ηξερε οτι το εκανα και του άρεσε ,το θεωρούσε γοητευτικο.. μετα απο 2μιση χρονια ομως , και μετα απο τοσα πραγματα και τόσα λόγια ,αλλα λίγες συναντήσεις * από δικό μου, καταβάθως, λάθος* αποφάσισε να το σταματησει..να το τελειώσει! Πριν ούτε ένα μήνα αυτό!Χωρίς αιτία Ετσι και κόλλησα ακομα πιο πολύ ,μου λείπουν ακομα και οι τεράστιοι τσακωμοι μας,και τα βρισίματά μας !Ανύπομονώ παλι να γυρισει, ακομα και ας ξέρω οτι πλεον δεν θα τα λεμε έτσι..Ελπιζω να μου ζήτησε να το σταματήσει για αλλους,προσωπικούς λόγους,και όχι επειδη πλεον δεν τον ενδιαφέρω..πως αλλαξαν ολα τοσο γρηγορα δηλαδη και επαψε να ενδιαφερεται..Δεν θέλω να το πιστέψω..ξυπνάω και κοιμάμαι με την εικόνα του στο μυαλο μου και εύχομαι και εκεινος να με σκέφτεται καποιες φορές ως κατι που ίσως να ξανάρθει κάποια στιγμη.. Δεν δέχομαι απο τον εγωισμό μου να τον εχασα τώρα που πηρα εγώ μπρος.. άργησα πολύ φαινεται