ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε πριν τα Χριστούγεννα, εντελώς τυχαία, καιρό είχε κάποιος να με πλησιάσει έτσι όπως εσύ. Μου έκανες εντύπωση από την πρώτη στιγμή. Μου κίνησες το ενδιαφέρον. Μιλήσαμε για αρκετές ώρες, βλέπεις δεν είχαμε και τι άλλο να κάνουμε! Μετά από αυτό εγώ γύρισα στη σχέση μου και εσύ στη δική σου. Όμως συνεχίζαμε να μιλάμε για ατελείωτες ώρες στο skype. Μέχρι το πρωί και όλο κάτι διαφορετικό είχες να μου πεις και όλο κάτι καινούργιο είχα να μοιραστώ μαζί σου. Μου ζήτησες να έρθω να σε δω, σου είπα ότι θα έρθω. Μου είπες ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου, δεν σε πίστεψα. Άρχισα να νιώθω πολλά για σένα, φοβήθηκα. Νευρίασα με τον εαυτό μου που με άφησα να νιώσω έτσι για κάποιον άλλον. Ήξερα την κατάσταση σου, ήξερες τη δική μου. Ήμαστε στην ίδια, έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον. Και μετά από τις πρώτες βδομάδες όλο αυτό αραίωνε μέχρι που όταν μιλάμε δεν έχω κάτι να σου πω και ούτε εσύ έχεις, και βιάζεσαι να μου το κλείσεις. Θα μιλήσουμε μετά λες και αυτό το μετά δεν έρχεται. Και τώρα δεν ξέρω αν θέλω να έρθω να σε δω... Δεν νομίζω να το κάνω, σε ψάχνω ακόμη όμως, συνέχεια... Και μοιάζουμε τόσο πολύ ρε γαμώτο...