ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ναι καλα διαβασατε..και εκει που καθομουν αμεριμνη μεσα στις μπουρμπουληθρες του αφροντουζ μου και εκλαιγα τη μαυρη μου τη μοιρα και την αδικη ζωη ξαφνικα βλεπω μεσα σε μια μικροσκοπικη γουρνιτσα απο νερο,ενα εξισου μικροσκοπικο μυγακι,μετα βιας να προσπαθει να βγει απτο νερο.πανικοβαλλομαι οντας φιλοζωη και με πιανουν οι ευαισθησιες..απλωνω το δαχτυλο μου να ανεβει το μυγακι μπας και το βγαλω εξω..τιποτα το μυγακι..του βαζω ενα κομματι χαρτι παλι τιποτα το μυγακι..αψηφα τις χειρες βοηθειας που του προσφερθηκαν και ξεκινα απο τη βρυση,με δυο μουλιασμενα φτερα και δυο πισινα ποδια σακατεμενα,να ανεβαινει προς το παραθυρο του μπανιου..κολλησα εγω..εμεινα να κοιταω την μαχη που εδινε το μυγακι με τη ζωη και τελικα μαντεψτε..οχι μονο νικησε αλλα μολις εφτασε στο παραθυρο βγηκε εξω και πεταξε..και εμεινα εγω να παραδεχομαι πως αυτο το μυγακι μου εβαλε το γυαλια..καλα να ναι :) μου εδωσε ενα μαθημα,τι πιο απλο,πιο φυσικο και γλυκο απο αυτο.εμεις με τη πρωτη στραβη παραιτουμαστε,κλαιγομαστε και πεφτουμε σε θλιψη,πρεπει να μαθουμε να ειμαστε μαχητες στη ζωη,μονο ετσι κερδιζει κανεις....ευχαριστω κι ας μη με ξερεις :Ρ