ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σύμπαν το απέραντο, το ανεξερεύνητο και όμως εκεί μέσα υπάρχουν δύο όμορφες υπάρξεις. Η μία έχει μακριά ασημένια μαλλιά και έντονα γαλάζια μάτια. Το κορμί της είναι αδύνατο αλλά όχι άρρωστο. Εκπέμπει μια ήρεμη δύναμη, ξέρει τι θέλει και όσα έχει κάνει τα έχει κατακτήσει με κόπο και προσπάθεια. Της αρέσει να περιπλανιέται από γαλαξία σε γαλαξία, από πλανήτη σε πλανήτη, να εξερευνά κάθε άγνωστη πτυχή του σύμπαντος και να αποκτά εμπειρίες και γνώση. Η άλλη είναι εντελώς διαφορετική. Μαύρα μαλλιά πέφτουν ίσια στους ώμους της. Το έντονο βλέμμα της είναι κρύο, αλλά σαγηνευτικό παράλληλα. Δεν της αρέσουν τα ταξίδια και όταν περνάει από γαλαξίες και πλανήτες αφήνει πίσω της καταστροφή. Δεν κάνει όνειρα και απολαμβάνει να υπεραναλύει τις εμπειρίες, το παρελθόν και το μέλλον. Πάντα το σύμπαν βρίσκεται σε έναν αέναο πόλεμο, σε μια μορφή πάλης μεταξύ των δύο υπάρξεων. Αλλά αυτή η στιγμή είναι πολύ διαφορετική. Έχει περάσει πολύς καιρός και η αγνή ύπαρξη έχει χάσει τις δυνάμεις της, αντίθετα η άλλη έχει γίνει πιο δυνατή και ελέγχει την κατάσταση. Και να εκεί σε έναν άγνωστο γαλαξία με φόντο χιλιάδες αστέρια θα γίνει η τελική μάχη. Το κρύο της βλέμμα δεν είναι πια ελκυστικό, αλλά άγριο και εκπέμπει φθόνο και μίσος. Η μεταμόρφωση είναι εμφανής πια. Το σχήμα της αλλάζει μεγαλώνει, σαν μια φουρτουνιασμένη θάλασσα μόνο που αυτή είναι κατάμαυρη και τα καταπίνει όλα. Τα πάντα υπάρχουν και σε λίγο δεν υπάρχουν, ούτε υπήρχαν πια. Ο Γιουκιχίρο ήταν νεκρός. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι του είναι σαν να κοιμάται, αλλά όχι δεν θα ξυπνήσει πια. Οι υπάρξεις δεν ήταν παρά οι εκφάνσεις της ψυχής του, του σύμπαντός του. Ο πόλεμος τέλειωσε άδοξα γι' αυτόν. Για κλάσματα του δευτερολέπτου το πραγματικό σύμπαν σταματάει να μεγαλώνει και για λίγο νιώθει μικρότερο...Bellendhttp://www.lifo.gr/confessions/view/55637