11.10.2013 | 16:23
Μαύρο, άσπρο η ίδια απόχρωση...
Γεια σε όλους σας lifolands. Σήμερα είναι μια από της πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου, η θα έπρεπε να είναι.Είμαι εικοσιένα χρόνον και ήδη έχω δική μου στήλη, δική μου εκπομπή και προσεχώς δικό μου βιβλίο στα ράφια των βιβλιοπωλείον. Σήμερα μου το ανακοίνωσαν το τελευταίο.Και όμως νιώθω τόσο άδειος, όλα αυτά δεν έχουν σημασία, δεν έχουν λόγο. Όταν έμαθα για το βιβλίο το πρώτο που ήθελα ήταν να το μάθει ο [] που χωρίσαμε πριν αρκετό καιρό, τα πάντα, ότι κι αν πιάσω στα χέρια μου είναι ο πρώτος που θέλω να το μάθει, φυσικά αυτό δεν γίνετε... Όλα πάνε τόσο καλά και τίποτα δεν μ' ευχαριστεί, λες και λείπει ο ουρανός απ' όλα αυτά.Πλέων δεν περιμένω κάτι, όχι από εκείνον τουλάχιστον. Δεν θέλω να κάνει τίποτα, θέλω απλά να χαθεί, να βγει από μέσα μου και εγώ να χαθώ σε άλλες σελίδες. Το προσπάθησα αλλά δεν είμαι έτοιμος ακόμη. Εκείνος ποιος ξέρει; και ποιος νοιάζεται.Και αυτό είναι ένα από τα θέματα μου, αφού δεν τον θέλω πως τον θέλω; είμαι τόσο, μα τόσο μπερδεμένος.Όποιος άλλος και να έρθει κοντά μου τρώει Χ χωρίς λόγο, αλλά αφού ακόμη δεν είμαι έτοιμος για παρακάτω τι μου φταίει και ο έρμος ο καινούριος να του γαμήσω τη ζωή.Μάλλον είμαι λιγάκι αχάριστος σε κάποια θέματα, η πολύ άδειος για να με γεμίσουν...