ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 χρόνια, κάνω τα χαρτιά μου και φεύγω πρακτική εράσμους στο εξωτερικό προκειμένου να ξεφύγω από την οικογενειακή επιχείρηση που διατηρούν οι γονείς μου εδώ και χρόνια. Και εδώ θα με πείτε όλοι αχάριστη. Αλλά δεν είμαι!Μεγάλωσα σε αυτό το μέρος, διακοπές δεν έκανα ποτέ αφού δεν μπορούσε να κλείσει έστω και για μια μέρα. Ναι, δε μου έλειψε τίποτα στη ζωή και με σπούδασε όλο αυτό αλλά ήθελα να ζήσω μία καλύτερη ζωή. Να δουλεύω λιγότερο, να έχω περισσότερο προσωπικό χρόνο, να μπορώ επιτέλους να πάω διακοπές για 4-5 μέρες με τους λιγοστούς φίλους που μου απέμειναν κάθε χρόνο μιας και συνέχεια τους έλεγα όχι σε εξόδους. Γι' αυτό δεν σπουδάζουμε; Να ακολουθήσουμε έναν δρόμο που μας αρέσει και να μπορούμε να συντηρήσουμε τον εαυτό μας; Καλύτερες συνθήκες δε ζητάμε; Τέλος πάντων, άρεσα στην εταιρία που με προσέλαβε και μου ζήτησαν να μείνω να δουλέψω και φυσικά ο μισθός πολύ ανταγωνιστικός. Στην αρχή, δεν μου είπαν κάτι οι γονείς μου, προσποιήθηκαν ότι χάρηκαν που οι κόποι μου δικαιώθηκαν. Απο τότε δεν τους έχω ζητήσει ούτε μία δραχμή ακόμα και τους καιρούς που μου ήρθαν έξοδα μαζεμένα και πιέστηκα.Μετά από λίγους μήνες στη δουλειά ξεκίνησαν τα όργανα ότι χρειάζονται βοήθεια, δεν τους βγαίνει να πληρώνουν ξένα άτομα, δεν προλαβαίνουν με τις δουλειές και γενικά κάθε φορά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο ήταν να μου ομολογούν εμμέσως ότι εγώ είμαι η αιτία που συμβαίνουν όλα αυτά. Πιο πολύ χαίρονται με τον αδερφό μου επειδή τρέχει για τις δουλειές τους ενώ εμένα με αντιμετωπίζουν ως το μαύρο πρόβατο που κάνει διακοπές και στα διαλείμματα δουλεύει και λιγάκι. Είμαι μικρή ακόμα και δεν μπορώ να το αντιληφθώ αλλά όσοι είστε νέοι γονείς ή γενικά γονείς, κάνετε παιδιά για να γίνουν η συνέχεια της επιχείρησής σας; Δεν θέλετε να έχουν ένα καλύτερο μέλλον από το δικό σας;