2.6.2015 | 18:13
Το μαζί θέλει θυσίες και το χώρια αντοχή.
Το διάβασα πρόσφατα και σκέφτηκα για τη ζωή μου το εξής: είμαι σε μια σχέση για την οποία έχω κάνει αμέτρητες και απερίγραπτες θυσίες, πλέον νομίζω οτι η σχέση αυτή με κρατάει πίσω, κάτι με πνίγει. Τον αγαπώ και τον νοιάζομαι χωρίς δεύτερη σκέψη αλλά... έχει μπει ένα αλλά. Αφού έκανα τόσες θυσίες, έβαλα τον εαυτό μου τόσες φορές σε τριτοτέταρτη μοίρα, φάνηκα τόσο δυνατή για εκείνον (που ούτε εγώ δεν φανταζόμουν οτι έχω τόση αντοχη και δύναμη) γιατί τώρα δείχνω τοσο αδύναμη στο να φύγω? γιατί δεν μπορώ να έχω τόση αντοχή??? Γιατί για εκείνον ήμουν πάντα δυνατη αλλα για τον εαυτό μου δεν βρίσκω ποτέ τόση δύναμη? Τι είμαι θύμα? ανίκανη? ανασφαλής? όλα μαζι???