16.11.2020 | 02:23
Με άφησε και δε μου στάθηκε στιγμή μετά το θάνατο της μητέρας μου.
Πριν περίπου 6 μήνες πέθανε η μητέρα μου 57 χρονών.Η "αδερφική της φίλη" 30 χρόνια "φίλη" εξαφανίστηκε.Με παρότρυνση δική μου ήρθε να τη δει στο νοσοκομείο, αλλά μας τα έβγαλε ξινά, να δε μπορώ, οι μάσκες, τα πόδια μου κλπ. Ένα μήνα ήταν μέσα η μανούλα μου και όλο είχε δουλειές. Αλλά αν ήξερα τι θα επακολουθούσε δεν θα την ξεσήκωνα, να το έχει μια ζωή βάρος μέσα της!Μια μέρα πριν φύγει η μανούλα μου λίγο πριν πέσει σε κώμα, της λέει "στα λεγα εγώ ότι ήταν καρκίνος αλλά δεν μ'ακουγες! Σε ετοιμοθάνατο άνθρωπο και μάλιστα φίλη αδερφική δε λες τέτοια πράγματα!Στην κηδεία λοιπόν δεν ήρθε, ούτε η φίλη της ούτε τα παιδιά που μεγαλώσαμε στην ουσία σαν οικογένεια! Δεν ήρθε στη κηδεία είπε πως δεν είχε κουράγιο και στενοχωριόταν (ενώ εμείς είχαμε κουράγιο και δεν στενοχωριόμασταν) και τα παιδιά της με τα εγγόνια ήταν ήδη διακοπές όταν πέθανε και δεν προλάβαιναν να γυρίσουν.Στα εννιάμερα επίσης δεν ήρθε κανείς τους και μου υποσχέθηκε η "κολλητή" της ότι θα έρθει στα 40 σίγουρα γιατί δεν ήταν καλά τη μέρα της κηδείας. Τελικά ούτε τότε ήρθε, και μάλιστα έλεγε ότι κανένας δεν μπορούσε, ότι η κόρη της ήταν εκτός νομού με την εγγονή της και εκείνη τη στιγμή ακούω τη φωνή της εγγονής της απο μέσα να τσιρίζει και μόλις κατάλαβε ότι άκουσα μου κλείνει το τηλέφωνο βιαστικά.Εντάξει εκεί κατάλαβα ότι δεν ήθελαν να έρθουν πουθενά!Το θέμα είναι ότι δεν μου στάθηκαν στιγμή! 6 μήνες εξαφανίστηκε, να δει τι κάνω! 6 μήνες και με πήρε τηλέφωνο σήμερα!ΕΚείνες τις μέρες είδα τη μητέρα μου όνειρο μετά απ'αυτά, που μου έλεγε "έχασα τόσα χρόνια και τόσες ώρες να πηγαίνω να τους κάνω παρέα και αυτοι δεν με τίμησαν ούτε στη κηδεία ούτε στα 40!Και μια άλλη φορά είδα ότι ήταν η φίλη της με τη μαμά μου και η μανούλα μου έκανε εμετό μπροστά της μόλις την είδε. Αυτά τα έχω σαν οδηγό, σαν σημάδι ότι και η μανούλα μου στενοχωρήθηκε πολύ αν απο κάπου μας βλέπει και έστειλε μήνυμα για το πως θα ένιωθε!Αφού πέρασε ένα εξάμηνο χωρίς καθόλου επικοινωνία, δεν με πήρανε να δούνε τι κάνω, ζω πέθανα, αρρώστησα; Είμαι καλά; Θέλω βοήθεια; Τϊποτα!Με θυμήθηκε σήμερα, μετά απο 6 μήνες και με έπαιρνε τηλέφωνο. Εννοείται δεν το σήκωσα, δεν είχα τίποτα να πω,δεν μπορώ δεν θέλω καμία επαφή πλέον! Δεν μπορώ να καταλάβω τι θυμήθηκε μετά απο 6 μήνες να μου πει! Δεν υπήρξε πουθενά δίπλα μας κι εγώ την είχα καλύτερα και απο θεία μου! Σαν μια ξένη με αντιμετώπισε κι εμένα και την οικογένειά μου.Και ο πατέρας μου περίμενε ένα τηλέφωνο στο σπίτι μας αλλά τίποτα!Πλέον η οικογένειά μου την έχει σιχαθεί.Νιώθω ότι έκανα το καλύτερο που δεν το σήκωσα! Αν έχει έστω κ λίγο μυαλό δε χρειάζεται να της πω ότι με πείραξε που δεν ήρθε ποτέ και ήταν άφαντη έξι μήνες! Το καταλαβαίνει μόνη της ελπίζω!
0