ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μια άλλη εξομολόγηση περί μέικ άπ.. είμαι 17 χρονών και τα τελευταία 3-4 χρόνια συνέβησαν διάφορα στην ζωή μου. έχω δύο διαταραχές πλέον, εκ των οποίων η μία ιδεοψυχαναγκαστική. έχω δερματιλλομανία και ΔΕΝ μπορώ να το ελέγξω. πειράζω το δέρμα μου συνεχώς χωρίς να το καταλαβαίνω κυρίως πρόσωπο, πλάτη, ώμους. το αποτέλεσμα είναι πως αν και δεν είχα ποτέ ιδιαίτερο θέμα ακμής κατέληξα με ένα πρόσωπο γεμάτο σημάδια και πληγές. νιώθω άβολα, νευριάζω, θυμώνω, δεν θέλω να βγω έξω, δεν γουστάρω να με κοιτάει ο κόσμος στη φάτσα, ακυρώνω εξόδους. έχει επηρεάσει όλη μου την ρημαδιασμένη ζωή. και ναι που και που θα βάλω μέικ απ, και το βράδυ που θα βγώ θα βάλω λίγο παραπάνω και την έχω χεσμένη την γνώμη καθενός που ποτέ στην ζωή του δεν έβγαλε σπυρί. πάρτε το χαμπάρι πως δεν βάζουμε όλες μέικ απ για να αρέσουμε και να το παίξουμε γκόμενες και ΜΗΝ κρίνετε χωρίς να ξέρετε. γιατί πολύ απλά αν μια μέρα η φάτσα μου είναι κώλος και δεν βάλω μέικ απ η διάθεση μου θα είναι επίσης κώλος και επιβεβαιωμένα μέσα στις επόμενες δύο ώρες θα έχω πάθει κρίση πανικού. επίσης οι γονείς μου δεν είναι καθόλου υποστηρικτικοί, ο πατέρας μου φωνάζει να μην πειράζω το πρόσωπο μου γιατί θα είμαι σημαδεμένη μια ζωή και δεν θα με θέλει κανείς (!) και η μάνα μου δεν καταλαβαίνει γιατί νευριάζω τόσο. λοιπόν μην απορείτε γιατί τα νεύρα μου είναι κρόσια και κλαίω στα καλά των καθουμένων. αν δεν μπορείτε να κατανόησετε τους λόγους που νιώθω έτσι, τουλάχιστον ΜΗΝ ασχολείστε και ΜΗΝ το κάνετε χειρότερο.