ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..ομολογω πως στη δικη μου καρδια ειχει ξεχωριστη θεση ο πειραιας, μεγαλη αγαπη και ιδιαιτερη εκτιμηση για αυτό που ηταν καποτε...τωρα πια εχει χασει το μεγαλυτερο μερος της ομορφιας του, τη γραφικότητα του δηλαδη...δυστηχώς, πανε οι παλιες καλες εποχές...παει το γυψάδικο και τα ταμπάκικα, πανε τα μηχανουργεία............πειραιας...........η γειτονια της φτωχολογιάς και της εργατιας, εκει όπου οι ανθρωποι ζουσαν σε παραγκες που ακομη και γι αυτές επρεπε να φτυσουν αιμα, εκει οπου με την παραμικρη νεροποντι παρασέρνονταν καθετί δικο τους..και μετα ξανα απ'την αρχη: > "μανα..παω στα καραβια'' το αμουστακο παλλικαρακι απ'την κοκκινιά, η νταλικα προς τη γερμανια με τον ταπεραμεντόζο 50αρη οδηγο...πειραιωτικη ψυχη, ο εργάτης στο λιμανι με τα ροζιασμένα χερια και το πλατη χαμογελο...γέννημα-θρέμμα πειραιώτης, ο γλυκος και ταυτόχρονα αυστηρος παππουλης με ένα σωρό ιστορίες να σου διηγηθεί.....και αυτος πειραιώτης, ιστοριες για περιστατικα που συνέβησαν ενόσω ηταν στο δρομο, για την πουτ@ν@ που επρεπε να κρυψει στο φορτηγο..πισω με τα κρεατα..για μην την πιασει ο νταβατζης της, για την γιαπονεζουλα που γνωρισε και ερωτευτηκε σε λιμάνι της μακρινης ιαπωνιας και της εστελνε καρτ ποσταλ κάθε μια στο τοσο.....και πολλα, πολλα αλλα ....μετα Πειραιά μου πως να μην σε αγαπησω