ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

όταν η μεγάλη μου αδερφή, μου λέει να ετοιμαστώ να βγω μαζί της (χωρίς να με ρωτήσει αν θέλω) με την παρέα της, και να κάνω γρήγορα για να μην με περιμένει. λες και μου κάνει και χάρη δηλαδή. να της λέω ότι δεν θέλω να βγω και εκείνη να εκνευρίζεται κι αν τελικά αποφασίσω να βγω, να αρχίζει να φωνάζει κτλ κτλ. πριν από λίγο βγήκε έξω. μου είπε να έρθω μαζί της αλλά δεν δέχτηκα. δεν έχω θέμα να βγαίνω με τις παρέες των δικών μου ανθρώπων, ίσα-ίσα που αισθάνομαι αυτά τα άτομα και δικούς μου φίλους σε αντίθεση που οι δικοί μου δεν δέχονται τους δικούς μου φίλους, ούτε καν να τους γνωρίσουν. επίσης αισθάνομαι όταν μου λέει η αδερφή μου να βγαίνουμε μαζί, με τις παρέες της, το κάνει από λύπηση και από αγγαρεία και εμένα αυτό δεν μου αρέσει καθόλου και μόνο γι' αυτό το λόγο έμεινα σπίτι. γενικά παρέες δεν έχω! οι "φίλοι" που προανέφερα παραπάνω δεν είναι τίποτα παρά κάποιοι γνωστοί που μπορεί να τύχει να βγούμε για ένα καφέ αλλά και πάλι είναι άτομα με τα οποία συναναστρέφομαι αρκετά συχνά.