ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με σταματάει χθες ένα παλικάρι στο πεζοδρόμιο και μου λέει "κοπελιά μήπως έχεις φιλτράκια;" Όχι δυστυχώς δε καπνίζω. Αρχίζει να μου λέει χίλια μπράβο και εγώ πρέπει να το κόψω κλπ κλπ του λέω συγγνώμη βιάζομαι και έφυγα. (Ήταν ωραίο παιδί, ειλικρινά βιαζόμουν) Σήμερα το πρωί πήγα να ψωνίσω σε ένα εμπορικό και καθόμουν στο παγκάκι και περίμενα το βανάκι. Κάθεται δίπλα μου ένας τύπος και μου λέει με πολύ γλυκό χαμόγελο, "μήπως έχεις αναπτήρα;" Ανταποδίδω το χαμόγελο και του λέω όχι δυστυχώς δε καπνίζω, μου χαμογελάει και καπάκι έρχεται το βανάκι. Τέλος πάντων ας έρθουμε στο ψητό, σε αυτό ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΟΧΛΗΣΕ δηλαδή, περπατούσα στην Ερμού πριν λίγο και μου φωνάζει ένας "είσαι τρελό μωράκι" κάτι του λέει ο φίλος του και του πετάει δυνατά "χαβαλέ κάνω ρε" Εγώ ένιωσα άσχημα. Είχα πάρει κάποια κιλά λόγω φαρμακευτικής ψυχιατρικής αγωγής και τώρα είμαι στα 77, ύψος 1.70, επισκέπτομαι διαιτολόγο και χάνω βάρος σταθερά. Είμαι παχουλή αλλά όχι και κανένα τέρας. Το πρόσωπο μου έχει αντικειμενικά γλυκά χαρακτηριστικά. Γιατί ο τύπος να κάνει "χαβαλέ" και να με κοροϊδέψει ουσιαστικά; Μην κάνετε τέτοιες βλακείες στο δρόμο. Δε ξέρετε πόσο επηρεάζεται έναν άνθρωπο. Που και προσπαθεί και τα καταφέρνει αλλά εσείς δεν το ξέρετε.