ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να εξομολογηθω κατι που με πνιγει τους τελευταιους δυο μηνες.Βγαινω με καποιον που ειμαστε και οι δυο 20.Ειμαστε πολυ λιγο καιρο μαζι,2 μηνες μονο.Ειναι πραγματικα πολυ καλος μαζι μου και μου δειχνει συνεχως το ποσο του αρεσω.Δεν μου εχει δωσει κανενα δικαιωμα ποτε και γενικοτερα περναμε τελεια μαζι.Απλα εγω νιωθω μια θλιψη.Ειχα μια σχεση 5 μηνων πριν 1 χρονο η οποια διαλυθηκε σε ενα βραδυ.Ειμασταν μια χαρα και εφυγε 5ημερο ταξιδι και με απατησε.Χωρις λογο.Χωρις να τσακωθουμε ποτε.Χωρις να γινει τιποτα.Με χωρισε με ενα μηνυμα.Νιωθω οτι ζω σε ενα συννεφο τωρα απο το οποιο αργα ή γρηγορα θα πεσω και θα κανω και γερη προσγειωση.Νιωθω πως ολο αυτο το "ειμαστε καλα τωρα" θα το διαλυσει οπως ο αλλος απο εκει που δεν το περιμενω.Δεν του αξιζει να σκεφτομαι ετσι γιατι δεν εχει κανει τιποτα ωστε να με στεναχωρησει.Νιωθω οτι παραλογιζομαι.