ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ακόμα..λένε ότι θα περάσει..λένε ότι θα σταματήσει..λένε ότι κάποια μέρα θα το θυμάμαι απλά και θα γελώ..λένε..κι εγώ σε αυτά τα λόγια βασίζομαι.. και περιμένω..περιμένω να έρθει αυτή η μέρα..αυτό λένε.. και αυτό λεει και η λογική.. και σε αυτό βασίζομαι.. αλλιώς δεν βγαίνει..και δεν με καταλαβαίνω..δεν καταλαβαίνω πως γίνεται ενώ εξαιτίας σου έχω νιώσει τη μεγαλύτερη πίκρα.. ενώ έχω φύγει.. έχω αλλάξει δουλειά στέκια και ζωή.. δεν έχω καμία εποικοινωνία με σένα εδώ και έναν χρόνο.. δεν καταλαβαίνω πως ακόμα η καρδιά μου λιώνει..λιώνει.. λιώνει και η ψυχή μου.. και φτάνει στα πόδια..και φτάνει στα χείλη και γίνεται προσευχή.. να είσαι καλά.. να είσαι γερός και δυνατός.. να γλυκάνει η καρδιά και η ψυχή σου.. να γελάνε τα μάτια σου..πώς γίνεται αυτό; πώς; όχι.. ούτε θυμό..ούτε αδιαφορία..ούτε νεύρα.. μόνο αυτό.. να λιώνουν τα μέσα μου για σένα.. θα θελα να γινόταν για μια στιγμή να σε κοιτάξω στα μάτια και να χαιδέψω το μάγουλο σου..να νιώσω τα γένια σου να τσιμπάνε στην παλάμη μου..μόνο αυτόμπορεί και να είμαι μια χαζή.. μια αδύναμη.. η αλήθεια είναι ότι δεν περνιέμαι και για καμιά τετραπέρατη..την πατήσαμε χαζούλα!