ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στο τελευταίο έτος της σχολής μου. Είχα πάρει απόφαση να βρω μια δουλειά και να μείνω στην πόλη που σπουδάζω αλλά η καραντίνα μου άλλαξε όλα τα σχέδια και κατέληξα να ξενοικιασω και να γυρίσω στο χωριό μου. Είμαι κάπου 9 μήνες εδώ και κάθε μέρα που περνάει συνειδητοποιώ όλο και πιο πολύ ότι δεν γίνεται να ζήσω εδώ. Δεν είναι κανένα μικρό χωριό αλλά συνήθως όσοι φεύγουν για να σπουδάσουν δεν ξαναγυρίζουν επομένως υπάρχουν ελάχιστα άτομα στην ηλικία μου, με τα οποία δεν έχω επαφές. Το ότι δεν έχει μέρη να βγείς για ποτό και τέτοια λίγο με απασχολεί γιατί έτσι κι αλλιώς και όταν σπούδαζα προτιμούσα το αραγμα σε σπίτια με φίλους και την κοπέλα μ. Εδώ όμως δεν υπάρχουν ούτε φίλοι ούτε κοπέλα. Το ερώτημα είναι πώς παίρνουμε την απόφαση να φύγουμε, να πάμε σε μια άλλη πόλη και να ξεκινήσουμε από το μηδέν.