ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας..πρωτη μου φορα μιλαω εδω και πιστευω να με βοηθησει...η ζω η μου ειναι χαλια.Παω πρωτη λυκειου και οι γονεις μου μου φερονται λες και ειμαι μωρο.Δεν τους αντεχω.Επειδη ειναι απο επαρχια εχουν μαθει αλλιως.Εχω αγορι και για να τον δω πρεπει να πω χιλια ψεματα.Ντρεπομαι.Ολοι οι φιλοι μου κανουν σχεδον οτι θελουν.Μα ουτε αγορι;;Πολλες φιλες μου εχουν και οι γονεις τους δεν εχουν θεμα.Ντρεπεσαι να το πεις αυτο.Μου λενε τις ιδιες δικαιολογιες οτι δεν ειμαι ωριμη ακομα γιαυτα και πως αν βρω αγορι θα ερθει το τελος του κοσμου.Ωρες ωρες σκεφτομαι να εξαφανιστω να μην τους ξαναδω.Η υπερπροστατευτικοτητα τους με εχει κουρασει.Θελω να παω σπιτι της φιλης μου και μου λενε οχι.Οταν βγαινω παντα θα φυγω νωρις.Θελω να πεθανω δεν ξερω τι να κανω δεν μπορω αλλο!!!