Καλημέρα παιδιά!
φτάνοντας στην ηλικία των 30 πλέον,συνειδητοποιώ όλο και πιο πολύ ,την εκμετάλλευση και ''κακοποίηση''που δέχτηκα στον πρώτο εργασιακό μου χώρο και μάλιστα από γυναίκα(είμαι γυναίκα).
Ούτε είχα κλείσει θυμάμαι τα 17,5 όπου ήθελα να εργαστώ ,διότι οι γονείς μου ήταν δύσκολα οικονομικά και δεν μπορούσαν να προσφέρουν,βασικά πράγματα.
Έτσι όταν ξεκίνησα ήμουν άπλαστη,ντροπαλή όσο δεν πάει.
Την είδα σαν σωτήρα ,ότι μου έκανε καλό ,με έμαθε τη δουλειά(συγκεκριμένα εστίαση με καφέδες).
Την εκτιμούσα και τη θαύμαζα .Μέχρι να καταλάβω το παιχνίδι της.
Μου έλεγε να είμαι πολύ ομιλιτική με τους πελάτες(με είχε για μόστρα),όχι μόνο εμένα όποιο άτομο έφερνε για δουλειά...και τους έκραζε όλους απο πίσω ,ακόμα και μένα που με έβλεπε και παιδί της όπως έλεγε πάντα.
Ανοίγει ένα νέο μαγαζί εκτός Αθηνών & μου λέει θα σε πάρω το σκ μαζί να ξεκουραστεις ,θα μεινεις μαζι μου ,αλλα και να με βοηθησεις να μαθεις στο νεο προσωπικο τον καφε,που φτιαχνεις...εννοειται θα πληρωθεις μου ειπε..Δεχτηκα το ειπα στους γονεις μου(αυτο εγινε στα 18,5) και πηγαμε ...δεν εδειξα σε κανενα καφε...ειχε ανοιξει μια καφετερια και το βραδυ γινοταν κατι σαν μπουζουκια.
Ειχαν ερθει και αλλα παιδια απο την Αθηνα που δουλευαμε μαζι.Και μου ζητησε να τη βοηθησω στο βραδινο μαγαζι γιατι δεν ειχε βρει ατομα.
Της ειπα ενταξει & μου εδωσε κατι λουλουδια και της ειπα τι να τα κανω και μου ειπε να τα δινω στο κοσμο ...Δεχτηκα ,ημουν εντελως απονηρευτη,πραγματικα,μεχρι που με φωναξαν να δωσω καπου λουλουδια και πηγε ενας γερος να με αγγιξει ,εκει εμεινα,λεω τι εγινε,γιατι;
Πηγα κατευθειαν και μιλησα σε κεινη και το συζυγο της,γελασαν & μου ειπαν μην ανησυχεις θα τον τακτοποιησουμε...Φυσικα και δεν εκαναν τιποτα...Εγω τοτε ενιωθα την προστασια της...περνωντας το βραδυ ,αφου ενιωσα τοσο φθηνη,πηγα και της ειπα συγγνωμη αλλα ολο αυτο δεν ειναι για μενα ,δεν μπορω να βοηθησω και ημουν βουρκωμενη...Με παρακαλεσε να τη βοηθησω αλλη μια μερα και μετα θα με γυρνουσε πισω...το εκανα...
Με λιγα λογια μας προωθουσε ,σαν κονσομασιον ,χωρις να το παρουμε καν χαμπαρι,σε αυτη την ηλικια!
Μεχρι που φτανει ο καιρος να κανω τη πρακτικη μου ,γιατι μετα το σχολειο ,σπουδαζα παραλληλα...Και μου εκανε τη ζωη δυσκολη,αλλαξε σταση,επιθετικη με εκραζε σε πελατες ,υπαλληλους...Και εφυγα...δεν μου εδινε τα λεφτα μου και την ετρεξα και τα πηρα με το παραπανω!
Ηταν η μονη δικαιωση που καταφερα να παρω,κι ας μου χαλασε την αθωότητά μου...Μου λειπω...
Από τότε ψάχνω οποιαδήποτε φωτογραφία ή στοιχείο από κείνο το βράδυ να το εξαφανίσω...με στιγμάτησε αρκετά...