ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω παράξενα.´ολα γύρω μου φαίνονται αλλιώτικα.Εκείνα που άλλοτε μου φαίνονταν ωραία, ενδιαφέροντα,τώρα τα κοιτώ αδιάφορη, ενώ το ενδιαφέρον μου τραβούν πράγματα, που άλλοτε μου ήταν ακατανόητηα.Τα χαρακτηριστικά μου έγιναν αδρά, η φωνή μου βάρυνε,αντί δε να νοιώθω μεγαλύτερη σ´αυτό τον κόσμο, όλο και πιο μικρή αισθάνομαι, όλο και πιο ασήμαντη.Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου, οτι την απάντηση θα την πάρω αργότερα,σαν θα ωριμάσω καλά πνευματικά,αλλά η δικαιολογία δεν με ικανοποιεί και η ερώτηση στριφογυρίζει αδιάκοπα στο μυαλό μου.Σ´εκείνους,που ήξερα για τέλειους βρίσκω κάθε τόσο κι από ένα ελάττωμα ή αντιθέτως εκείνους,που θεωρώ ελαττωματικούς τους βρίσκω σχεδ´ον τέλειους.Προσπαθώ να πεισθώ ότι πρέπει να εκτελέσω μια κάποια εντολή του καθηγητή όπως πρώτα με ευχαρίστηση και πίστη ότι αυτή είναι οπωσδήποτε σωστή.όμως την εκτελώ χωρίς κέφι,με δυσαρέσκεια,γιατί μέσα μου υπάρχει η αμφιβολία,ότι ίσως δεν είναι σωστή.Τώρα κάθε τι το βλέπω αλλιώς,από μια άλλη, άγνωστη έως τώρα όψη.Τώρα Κι αν δεν μεγάλωσα,όμως μεγαλώνω.