Πλησιάζουν οι γιορτές,κι εγώ ούσα χωρισμένη εδώ και ένα μήνα,δέν είμαι καλά,με έχει πάρει από κάτω.Μακάρι να μπορούσαμε να συνεχίζαμε,αλλά παρ'όλο που εκείνος ήταν 25(εγώ 21)ήταν πολύ ανώριμος για εμένα.Το καλό της υπόθεσης είναι ότι αυτοί οι 6 μήνες που ήμασταν μαζί,με έκαναν να συνειδητοποιήσω και να σιγουρευτώ ότι μου αρέσει πολύ να είμαι σε μία σχέση,μου αρέσει η συντροφικότητα,γενικά μου αρέσουν όλα τα στοιχεία μίας τέτοιας κατάστασης,με τα θετικά και τα αρνητικά.Είναι δύο παιδιά από τη σχολή μου που μου έχουν δείξει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον τους,και σκέφτομαι μήπως το προσπαθούσα με τον ένα ή τον άλλο.Πρέπει να κάτσω να ζυγίσω τα υπέρ και τα κατά τους και να αποφασίσω.Αυτές οι γιορτές θα είναι οι πρώτες μετά από δύο χρόνια που θα μπορέσουμε να τις ξαναζήσουμε με μία σχετική κανονικότητα,κι εγώ δέν θέλω να είμαι μόνη,θα μου κακοφανεί πολύ... Θέλω τόσο πολύ να προσφέρω σε κάποιον την θετική μου διάθεση,τα συναισθήματα από τα οποία πλημμυρίζομαι και πολλά πολλά άλλα,και είμαι αποφασισμένη να προχωρήσω ξανά.Όσο θα το σκέφτομαι,στο τέλος θα μείνω με τις σκέψεις,και μόνη.
