ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήταν βασικά ο τρόπος που με κοίταζες. Θυμάσαι που σου είχα πει ότι πολλές φορές όταν με κοιτούσες δεν ήξερα αν σου αρέσω ή αν με αντιπαθείς. Αυτό το μυστήριο. Αυτό το ξεχωριστό βλέμμα. Αυτό το χαμόγελο όταν με φίλαγες. Σου χαμογέλασα κι εγώ και με ρώτησες γιατί γελάω...μάλλον δεν είχες καταλάβει ότι εσύ χαμογέλασες πρώτος. Και αυτή η γαμημένη στιγμή που μπήκες μέσα μου για πρώτη φορά και συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι πάθος. Οι ματιές μας και οι ανάσες μας. Η άγνωστη αγκαλιά σου. Τα χέρια σου χάιδευαν το κορμί μου λες και το ήξεραν από πάντα. Μου είπες να μην φύγω. Μου είπες να ξαπλώσω δίπλα σου. Ήθελα πολύ. Αλήθεια. Αλλά είναι εθιστική η μυρωδιά σου. Δεν θα άντεχα να ξύπναγα δίπλα σου και να ήξερα ότι το χαμόγελο που θα μου χάριζες μόλις άνοιγες τα μάτια σου θα ήταν το τελευταίο. Τα μάτια σου μωρό μου. Την ματιά σου. Να προσέχεις. Να προσέχεις που την ξοδεύεις.Μου έλειψες. Καληνύχτα.