ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το πρόβλημα λοιπόν είναι το εξής...Την αγαπάω σαν τρελός την θέλω και είναι ότι περίμενα απο έναν άνθρωπο..Έχει όλο το πακέτο αλλά για διάφορους λόγους μένω πίσω..Δεν μπορώ να ακολουθήσω κοινωνικά κατά κάποιο τρόπο..Κάνω μικρόλαθάκια που για αυτήν είναι πολύ σημαντικά και γιαυτό το λόγο υπάρχουν τριβές..Ξεχνάω και είμαι υπερβολικά διαχυτικός κάθε στιγμή...Έχω παραδωθεί κα αυτό με καθιστά ένα σκαλί κάτω..Δεν μπορώ να αντισταθώ σε τίποτα απόσα κάνει...Δεν είμαι τόσο μορφωμένος όσο αυτή..Την προσέχω σαν τα μάτια μου και ακόμα περισσότερο..Θέλω να δεί τι πραγματικά είμαι κάτω απτην αφέλεια που στέκεται με δέρνει..προσπαθώ και θέλω να ζήσω μαζί της..οι ανασφάλειες χτυπάνε κόκκινο..παραδίνομαι και γίνομε ευάλωτος λόγο του πάθους...του έρωτα που μόνο εγώ νιώθω..θέλω τρόπους για να αναδείξω την αγάπη μου..προσέχω και έχω γίνει καλύτερος κάνω ότι καλύτερο μπορώ ήδη άλλα θέλω να την ψήσω με την φλόγα που με καίει και όχι να καίγομαι μόνος μου..Ξέρω να αγαπάω άλλα η αγάπη δεν φτάνει..τα δίνω όλα και μένω πίσω..να παίξω έξυπνα και να κρατήσω απόσταση για να δώ..αν της λείψω??Και αν παρόλο που ξέρω θα της λείψω ο εγωισμός της νικήσει δεν την αφήσει να το δείξει και αρχίσουμε να χανόμαστε???Όλες οι αποφάσεις φαίνονται δύσκολες..Θα ήθελα πολύ να ακούσω γνώμες και απόψεις..Ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγνώμη που τα γράφω μπερδεμένα αλλά έτσι είναι και μέσα μου και ίσως αυτό δεν με αφήνει να δράσω χαλαρά όπως έκανα στης προηγούμενες σχέσης μου..την θέλω αρρωστημένα και μάλλον αυτό με μπλοκάρει..Είμαι τόσο cool άτομο αλλά τώρα μοιάζω να πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό και να μην μπορώ να δεχτώ το να μην ανησυχώ που μου λέει,να ζηλεύω και να τα έχω χαμένα..Η φαντασία μου σε αδράνεια και η όρεξη μου παρέα με την ιδέα του έρωτα να χτυπάνε κόκκινο κάθε δευτερόλεπτο...Γαμώ τα τσιμπούκια μου μέσα όλα μοιάζουν περίπλοκα ενώ δεν είναι..καυλωμένος όλη μερα για πάρτι της πνευματικά και σωματικά και μάλλον αυτό με αφήνει πίσω.....