3.8.2013 | 11:03
Μερικές φορές η αιωνιότητα κρατάει μια στιγμή.
Σε ξαναείδα μετά από 1 χρόνο. 1 χρόνο αναμονής για το πότε θα σε ξαναδώ. Λίγες ώρες ευτυχίας παρέα με το χαμόγελο σου και τώρα ξανά γλυκιά αναμονή μέχρι να σε ξαναδώ. Σ' αγαπάω. Φαίνεται απ τον τρόπο που σε κοιτάω. απ τον τρόπο που χαμογελάω όταν συναντιούνται οι ματιές μας, απ τον τρόπο που ελπίζω πως θα με αγαπήσεις και εσύ...4 χρόνια μετά και νιώθω σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ίδια μαλλιά, ίδια αμηχανία, ίδια λόγια. Δεν άλλαξες καθόλου. Και ούτε περίμενα να αλλάξεις. Εγώ έπρεπε να αλλάξω. Να σε ξεχάσω, να μάθω να ζω χωρίς εσένα, να μείνεις στη ζωή μου σαν μια ωραία ανάμνηση. Πίστευα ότι τα είχα καταφέρει. Τι βλάκας...Τίποτα δεν κατάφερα. Πάλι απ την αρχή. Πάλι η γλυκιά αναμονή. Πάλι. Γιατί μερικές φορές η αιωνιότητα κρατάει μια στιγμή.
