ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η θέση σου είναι δύσκολη, ναι. Ανάκαμψη της κατάστασης δύσκολα θα έρθει. Δεν ξέρεις όμως ποτέ τι σε περιμένει παρακάτω. Με προσπάθεια, επιμονή και υπομονή, όλο και κάτι καλό θα εμφανιστεί. Όμως, το θέμα ότι εσύ ένιωσες άσχημα γιατί ένας συνάνθρωπος σου είναι καλά στα επαγγελματικά του τώρα και έτυχε να μοιραστεί μαζί σου ότι πληρώνεται στην ώρα του και καλά, είναι δικό σου θέμα πώς θα το διαχειριστείς. Όλοι όσοι τυχαίνει να έχουμε δουλειά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς (για όσο καιρό θα την έχουμε) και έχουμε κόσμο δικό μας που είτε κακοπληρώνεται είτε είναι άνεργοι και, πίστεψε με, δεν υπάρχει ούτε ένας μας που να μην έχει κάποιον άνεργο/κακοπληρωμένο/απλήρωτο δικό του άνθρωπο, πρέπει να προσέχουμε τί λέμε/πώς λέμε/γιατί λέμε για τα επαγγελματο-οικονομικά μας για να μη θιχτείτε οι υπόλοιποι; Εγώ προσωπικά, σε άτομα που δεν γνωρίζω καλά, δεν δίνω ιδιαίτερες λεπτομέρειες για τα επαγγελματικά μου, ακριβώς επειδή 9 1/2 στις 10 φορές, έχω την δική σου αντίδραση, που και πάλι ήταν/είναι σχετικά ήπια. Δεν τολμάμε να πούμε ότι θα πάρουμε άδεια 1 μέρα από τη δουλειά μας και βρίσκονται διάφοροι οι οποίοι θα σε κράξουν "τι ανάγκη έχεις εσύ" και "εσύ μη μιλάς" και "για σένα είναι η ζωή". Αυτά μπροστά μας, γιατί πίσω απ' την πλάτη μας πέφτουν μέχρι κατάρες και ψόφοι, ειδικά από γνωστούς.Συγγνώμη, αλλά δεν πρόκειται να νιώσω ένοχη απέναντι σε κανέναν για το γεγονός ότι έχω, επαναλαμβάνω για την ώρα, δουλειά.Εν τέλει, αν πιστεύεις ότι μια τέτοιου είδους συζήτηση σε κάνει να νιώθεις άσχημα, σε αποθαρρύνει και σε φορτώνει ακόμη περισσότερο, χίλιες φορές να την αποφεύγεις. Είναι σημαντικό, να εστιάσεις στο να αποκατασταθείς επαγγελματικά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, πράγμα το οποίο σου εύχομαι ολόψυχα.

Απλά χαμογελάς και συνεχίζεις...Δεν δίνεις σημασία,τα ακούς απλά σαν μπλα μπλα μπλα...Θα έρθει η στιγμή που θα στρώσει η δική σου ζωή και θα κάνεις αυτό που επιθυμείς και ας περνάς τώρα από 40 κύματα και τότε ας δούμε τι θα έχει να πει ο καθένας...Μην δίνεις σημασία σε παρακαλώ...Δουλεύω από τα 16,5 χρόνια.Έκανα ποοοοοσες δουλειές για 200 ευρώ,για 300 και 400...Άλλοι μου κόβανε τα ένσημα και άλλοι δεν κολλούσαν καν...Δεν διάλεγα δουλειές και ας μου άρεσε πάντα να σπουδάσω κάτι που αγαπάω τόσο πολύ...Δυστυχώς όμως δεν κατάφερα να δουλέψω επάνω σε αυτό που αγαπούσα,αλλά έστω και αυτό που κάνω τώρα προσπαθώ να το κάνω όσο καλύτερα γίνεται...Δεν ένιωσα ποτέ ντροπή που και πριν δούλευα σε 1002 δουλειές και ας μου φερόντουσαν σαν σκουπίδι μερικοί άνθρωποι..Τώρα σε πληροφορώ μου λένε μπράβο σου,από μικρή φαινόσουν άξιο παιδί και ας μου έλεγαν τότε πωωω τι δουλεύεις εκεί για τόσα,πωωωωω τι σας βάζουν και κάνετε σε αυτή την δουλειά...Τουλάχιστον δούλευα και δεν ήμουν στο ξύσιμο όπως μερικές/οι λέγοντας πως δεν βρίσκουν και καλά...Τότε ήταν και καλύτερες εποχές βέβαια,όχι όπως τώρα..Για αυτό λοιπόν ψυχούλα να μην στεναχωριέσαι,σύντομα θα βρεις αυτό που αξίζεις και να μην δίνεις σημασία σε ανθρωπάκια που δεν ξέρουν να φέρονται,απλά ;-).. Οκ? Με εκτίμηση και τις καλύτερες ευχές μου να πετύχεις ότι επιθυμείς και να το αποκτήσεις το συντομότερο δυνατόν!!! Υγεία πάνω από όλα και Καλό Πάσχα να έχεις! :-*