7.2.2014 | 00:48
Μεσάνυχτα
Κάτι τέτοιες ώρες μου λείπεις περισσότερο...Μου λείπει το άγγιγμα σου, το φιλί σου, η φωνή σου στο αυτί μου. Είναι αργά και σε σκέφτομαι πολύ. Θα ήθελα να ήμασταν ξαπλωμένοι αγκαλιά όπως παλιά και να ακούγαμε τη βροχή. Όμως δεν είσαι εδώ...δε με θες πια κι ας ήμουν το κοριτσάκι σου...μάλλον τώρα φωνάζεις άλλη ομορφούλα σου και με άλλη κοιμάσαι τα βράδια. Δε θα πω ότι δε με πειράζει, γιατί με πειράζει και μάλιστα πολύ.Μου λείπεις όσο τίποτα.