26.11.2011 | 00:07
Μετά το άστρο της επανάστασης είναι το άστρο της Heineken
Είναι μερικά χρόνια που ζω μια flat κατάσταση. Νηφάλια μέχρι ενός σημείου. Απομονώθηκα εντελώς. Υπάρχω καλύπτοντας τις υποχρεώσεις, ένα «φυσιολογικό» προφίλ και μόλις περάσει το «ωράριο» είμαι εντελώς στο κόσμο μου, σπίτι, για πάρτη μου, παρέα τη μουσική, ποτά και τσιγάρο (κολλημένος στο παρελθόν μάλλον).Από όλα τα άλλα πέρασα και τα έκοψα. Παραυτα μετα από χρόνια, με την απομόνωση και τη τζαζεμάρα που κουβαλάω κατέληξα να τραβάω ζόρι με το ποτό. Δε ξέρω αν ξέρεται πόσο μοιάζουν οι ανάγκες μας και τα ζόρια μας. Ακόμα και αν στο καθένα βγαίνει με κάποιο άλλο «πρόσωπο». Έχουν μια κοινή, βαθιά και ανθρώπινη ρίζα. Καταλήγω ότι η μόνη και καίρια απόφαση είναι το πόσο πολύ θέλει να ζήσει ο καθένας. Τελικά πρόκειται για απόφαση. Ζωής ή κάτι που να μοιάζει ή κάτι άλλο. Τίποτα δε γίνεται να αλλάξει τριγύρω αν δεν υπάρχει αυτή η συνειδητή απόφαση για ζωή και συνέχεια όσο υπάρχει η ευκαιρία αυτή. Και όταν λέω να αλλάξει δεν περιμένω να αλλάξει. Εγώ θα το κοιτάξω διαφορετικά και με ικανοποίηση. Μέσα σε αυτό θα επιλέξω αν θέλω ή αν θέλω να σέρνομαι. Η ζωή ξοδεύεται με πολλούς τρόπους. Το πιο αστείο και αυτό που πονάει περισσότερο είναι να θες τρελά την επαφή και τη συνάντηση αλλά να είσαι όλα οσα είναι λάθος για να ζητάς κάτι τέτοιο.Fuck me…Τη ψιλοβρίσκω δε μπορώ να πω..Από την άλλη, να πίνεις και να είσαι χαρισματικός πάει και έρχεται.. να πίνεις και να είσαι ατάλαντος.. γάμησε ταΕγώ δε ξέρω τι θα κάνω πάντως για να μη βγω και μείον στο τελικό το άθροισμα παραθέτω την άποψη οτι είναι απόφαση. Get yourshelf together in any kind of weather που έλεγε και ο Marley. Αυτ(ι)ά και τραγουδάκιhttp://youtu.be/Qp9XLqF-oQw