ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό το καλοκαίρι με τα ανοιχτά παράθυρα παρατήρησα ότι έχω ωραίο γείτονα. Από ένα σημείο και μετά έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάζει συχνά μήπως και εμφανιστεί(αυξήθηκαν και τα τσιγάρα στο μπαλκόνι) και καρφώθηκα. Το θέμα είναι ότι ενώ πριν με καταλάβει, κυκλοφορούσε έστω με τα...στοιχειώδη,μετά τον έβλεπα σχεδόν πάντα γυμνό και δήθεν αμέριμνο,χωρίς να ρίχνει κάποιο βλέμμα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το εξέλαβα ως θετική εξέλιξη για ένα κάποιο παιχνίδι και γρήγορα άρχισα κι εγώ να κυκλοφορώ με τα απολύτως απαραίτητα(το εξής ένα μάλλον...). Πριν λίγες μέρες,διαπίστωσα ότι δεν έκανε τον κόπο να κρύψει ότι με έβλεπε,σταμάτησα απότομα το δήθεν αμέριμνο κι εγώ και όσο κι αν ένιωσα κάπως άβολα,χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλο. Όμως μετά σκέφτηκα ότι ίσως καλό και διεγερτικό το παιχνίδι αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είναι περίπτωση ιδανική να προχωρήσω. Άσχετα αν είναι ασυνήθιστη συμπεριφορά, μου φαίνεται νορμάλ(σχετικός όρος αλλά εντάξει) παιδί,απλά παραμένει άβολο κι ύστερα...αν κάτι δεν προχωρήσει σωστά,θα είμαστε εκεί να βλέπουμε ο ένας τον άλλο μετά από αυτό; Από μια θερμοκέφαλη που έχει κλειστές τις κουρτίνες 3 μέρες...