ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από 18 χρόνια στο ίδιο δωμάτιο με τον αδερφό μου, ήρθε η ώρα να φύγω (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) από το σπίτι μου και να μείνω μόνη μου. Θα μου πείτε, πώς θα τα βγάλεις πέρα μόνη σου, με την φτωχοδουλίτσα σου (που ευτυχώς υπάρχει), με λογαριασμούς κλπ; Εγώ λέω ένα πράγμα: Νιώθω πραγματικά καλά που βρήκα το κουράγιο να φύγω και λέω στον εαυτό μου ένα ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, αν δε τα καταφέρω και γυρίσω σπίτι. Τουλάχιστον ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ. ΥΓ. Μας έχουν ξεφτιλήσει τόσο πολύ σαν κοινωνία, που τα αυτονόητα μας μοιάζουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας.. Εύχομαι σε όλους όσους δυσκολεύονται να καταφέρουν να στηριχτούν κάποια στιγμή στα πόδια τους. Μη ξεχνάτε ότι το οφείλετε στον εαυτό σας.