5.1.2015 | 10:59
Μετράω μέρες και ώρες αντίστροφα
...μέχρι να φύγω από αυτή τη δουλειά.24 χρονών κορίτσι σε ε΄να γραφείο με τον 55άρη εργοδότη.Να κάνω μια μεγάλη απόσταση κάθε πρωί και επίσης Σάββατο παρά Σάββατο μόνο για 500 ευρώ. Και το καλύτερο.Χωρίς ακόμα να έχω υπογράψει τη σύμβαση μου. ΌΛα ανασφάλιστα και μαύρα.Να φέρνω δικό μου αερόθερμο γιατί έχω ξυλιάσει.Να με αφήνει μέρες και ώρες ατελείωτες στο γραφείο μόνη μου για να πηγαίνει ταξίδια και να μένει σπίτι και εμένα να μην μου δίνει άδεια να φύγω λίγες μέρες στο χωριουδάκι μου που έχω να το δω 3 χρόνια.Θα του κάνω κουβέντα σήμερα κιόλας. Δεν πάει άλλο. Αρκετή υπομονή έκανα. Έχε χάρη που ακόμα και τα 500 τα θέλω για να πληρώνω τις ξένες γλώσσες μου (βλέπετε τις ζητάνε σε ΚΑΘΕ δουλειά και όχι μόνο μία...και δυο και τρεις), το κινητό μου (καρτούλα..την οικονομικότερη), την κάρτα του μετρό κλπ κλπ. Και να δίνω το κατιτίς στη μανουλίτσα μου που το χρειάζεται.Ήδη έχω ξεκινήσει να ξαναστέλνω το βιογραφικό μου. Και τι άλλο να κάνω, κόσμε? Χρήματα να κάνω μεταπτυχιακό δεν έχω. Χρήματα να πάρω ένα αυτοκινητάκι να μην ταλαιπωρούμαι δεν έχω. Δεν το συζητώ να πάω να ζήσω μόνη μου. Έχω μείνει εγκλωβισμενη στη μέση και απλά περιμένω.....έστω μια καλύτερη δουλειά.Ρε φίλε..κάποια μέρα θα φύγω.Θα φύγω και θα χαρώ πολύ. Θα μαζέψω τα πράγματα από το γραφείο και θα βάλω πλώρη για αλλού....
