ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.1.2018 | 18:01

Μετρώντας τα πραγματικά μεγέθη και τους χαρακτήρες των ανθρώπων...

Στα τελευταία 4 χρόνια, έχουν συμβεί στην οικογένεια μου πολύ λυπηρά πράγματα. Και το χειρότερο είναι ότι αντί να λάβουμε υποστήριξη από ορισμένους συγγενείς που ορκιζόντουσαν ότι είναι στο πλάι μας, λάβαμε υποκρισία, ψέμματα, απαξίωση και διπροσωπία. Ειδικά τους 6 τελευταίους μήνες άτομα για τα οποία "έπεφτα στη φωτιά" άλλαξαν συμπεριφορά ενώ μέχρι "προχθές" έδειχναν ότι μπροστά στο Γολγοθά που ανεβαίνω κάθε μέρα θα είναι δίπλα μου. Αντιθέτως, έφτιαξαν μια δική τους κοσμοθεωρία και διέγραψαν την εμπιστοσύνη και τη στήριξη μιας ζωής.Είμαι 28 χρ. και άσπρισαν τα μαλλιά μου από τις στενοχώριες. Πρέπει να είμαι δυνατή για τον έρμο τον πατέρα μου, την μικρότερη αδερφή μου, τον άντρα μου, και στο τέλος και για μένα. Θέλω να αποκτήσουμε τόσο πολύ ένα παιδάκι. Μα είναι αδύνατον όταν σε κάνουν να βυθίζεσαι σε βαθιά θλίψη, όταν σου έχουν προσάψει ψεύτικες και άδικες, αβάσιμες κατηγορίες εναντίον σου, που προήλθαν από κόμπλεξ και απωθημένα. Υπάρχουν άτομα τα οποία ως συγγενείς ένιωσα και αγάπησα σχεδόν ως γονείς και αδέρφια εξίσου και εύχονται αυτή τη στιγμή να πεθάνω εγώ και όλοι όσοι αγαπώ. Επειδή όμως δεν δάνεισα λεφτά που δεν είχα ενώ νόμιζαν ότι είχα, επειδή δεν συμμετείχα σε ψέμματα εις βάρος άλλων, επειδή δεν παράτησα τον ηλικιωμένο και αβοήθητο πατέρα μου για τα κληρονομικά που νόμιζαν ότι θέλω ενώ ποτέ δεν ήθελα τίποτα, επειδή γενικά δεν θέλω να βλάψω ούτε να ενοχλήσω κανέναν. Θέλω να είμαι ένας τίμιος, ειλικρινής άνθρωπος και γι αυτό το λόγο με κατηγόρησαν άδικα, ψεύτικα και το παίζουν θιγμένοι, λέγοντας πράγματα για εμένα και παρουσιάζοντας τα πράγματα παραλλαγμένα. Απορώ, με τι ψυχή πορεύονται αυτά τα άτομα; Τι συμβουλές λαμβάνουν από τέτοιους γονείς τα παιδιά αυτά; Τι γιαγιά είναι αυτή που ενώ λέει πως αγαπά, στην πράξη μισεί τα εγγόνια της; Ενώ μεγαλώσαμε σαν αδέρφια πως μπορούν να με βρίζουν και να μου μιλούν τόσο σκληρά ενώ μέχρι προχθές τρώγαμε ψωμί κι αλάτι μαζί;Ο άντρας μου μου λέει να μην κρατώ κακία σε κανέναν γιατί άλλοι είναι πιο δυνατοί κι άλλοι πιο αδύναμοι χαρακτήρες ως προς το να διακρίνουν το δίκαιο και το άδικο...Εγώ θα πω ο Θεός να τους συγχωρέσει...γιατί εγώ το παλεύω ακόμη...
0
 
 
 
 
Scroll to top icon