ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θεσσαλονίκη,Περπατάω με ένα μικρό σάκο στο χέρι. Σε ένα μικρό κάθετο δρόμο της Αριστοτέλους ένα αμάξι σταματάει λίγο πιο μπροστά μου ενώ εγω ειμαι στο πεζοδρόμιο. Ο δρόμος ειναι πολυ μικρός και δεν ερχεται κανεις οποτε πάω να περάσω πίσω απο το σταματημένο αμάξι. Ξαφνικά το αμάξι κάνει όπισθεν και με χτυπάει ελαφρά στο χέρι. Δεν πόνεσα σχεδόν καθολου αλλα τρόμαξα αρκετά. Στη θέση του οδηγού βρίσκονταν μια κυρία που είχε τρομάξει και αυτή γιατι προφανώς νόμιζε οτι με χτύπησε. Τη βλέπω και αρχίζω να της φωνάζω «Δεν βλέπεις;» ενώ της χτύπησα το τζαμί με το χέρι μου. Μου απαντησε ένα πνιγμένο συγνώμη και εγώ τη μουντζώνω. Έφυγα σχεδόν τρέχοντας νιώθωντας απαίσια όχι για το οτι με έσπρωξε με το αμάξι αλλα για τον τροπο που της μίλησα. Κατάλαβα πόσο τρόμαξε και ένιωσα τοσο άσχημα που της φώναξα τοσο πολύ. Συγνώμη. Ελπίζω να το δειςΈνας περαστικός