23.7.2017 | 20:08
Μια ακομα ερωτικη εξομολόγηση για ακομα μια Μαρια..
Έχω προχωρήσει εχεις προχωρησει και εσυ. Έχω κάνει σχέση ειμαι καλα και περναω ομορφα. Και ομως η σκεψη μου ειναι καθε μερα σε εσενα. Μου λειπεις αφανταστα πολυ. Τα παντα μου θυμιζουν εσενα. Οι καλοκαιρινες εξορμησεις στις παραλιες, οι μπυρες και τα ποτα, οταν γινομαι κωλος. Οταν ξαπλωνω στο κρεβατι, οταν προσπαθώ να σηκωθω. Οι κολονιες και τα αρωματα. Τα τραγουδια που σου αφιερωσα τα τραγουδια που μου αφοερωσες και εσυ, τα αστεια που μονο οι δυο μας καταλαβαιναμε. Οι σειρες που βλεπαμε μαζι, οι σειρες που βλεπω χωρια και νομιζω οτι ειναι γραμμενες για μας. Δεν θελω να σε κραταω πισω και καταληγω να γραφω ενα ακομα μηνυμα σαν τα χιλιαδες αλλα εδω, λεγοντας σου πως μου λειπεις.. Πως γιναμε ετσι, δυο ανθρωποι τοσο συνδεμενοι, που αγαπιουνται τοσο πολυ, να μην μπορουν να ανταλλάξουν ουτε μια καλημερα. Μακαρι να μπορουσα να σε αγγιξω..
0