ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΟΚ επειδη μου το ζητησατε και θελω και γω με τη σειρα μου να δω σοβαρα σχολια εγραψα ξανα...Λοιπον σπουδαζω Αθηνα.Εδω κι 1 χρονο χρονο εχω σχεση απο αποσταση η σχεση μας μετραει 1.5 χρονο.Το αγορι μου ειναι μεγαλυτερο κ δουλευει.Απο την πρωτη στιγμη ενιωσα κατι διαφορετικο μαζι του ειναι εκεινος ο ερωτας που μονο με ενα αγγιγμα σε κανει να ανατριχιαζεις τον θαυμαζα απο την πρωτη στιγμη και τον θαυμαζω γιατι απλα ειναι αυτος που ειναι.Μπηκα στη ζωη του, αγαπησα την καθημερινοτητα του ακομη και τα ελλατωματα του. Δεν τον συγκρινα ποτε και δεν τον εβαλα ποτε σε υποδεεστερη θεση απο καποιον αλλο.Θα ελεγα οτι ειναι ο αντρας που παντα θα ηθελα στη ζωη μου.Αλλα εκανα ενα λαθος το οποιο δεν πρεπει να το μαθει ποτε.Παντα ελεγα οτι συγχωρω την απιστια μιας βραδιας αλλα τη δικη μου απιστια παλευω να την ξεχασω και σιγα σιγα τα καταφερνω νομιζω.Ειχα να δω τον δικο μου 2 μηνες στο διαστημα αυτο ειχαμε παραμελησει ο ενας τον αλλο ,λιγο η δουλεια του ,λιγο η εξεταστικη μου καταλαβαινετε.Υπηρξαν και καποιοι καυγαδες ξεσπουσαμε ο ενας στον αλλο.Η φιλοξενια κολλαει γιατι υπαρχει κ ο αυνανισμος,κατι που δεν μπορουσα να κανω εκεινες τις μερες κι ας ειχα φτασει στο αμην.Τεσπα ειχα απο καιρο κανονισει με ενα παιδι απ τη σχολη να μ φερει καποιες σημειωσεις βγηκαμε για καφε και τελικα απατησα τον ανθρωπο που βαζω πανω απο ολους στην πυραμιδα των ανθρωπων που υπαρχουν στη ζωη μου.Δεν ενιωσα τιποτα εδωσα μονο το σωμα μου και στο τελος ηταν σαν ο,τι κανω μονη μου και χειροτερα ακομη.Ωστοσο οι τυψεις υπηρχαν ,υπαρχουν και θα υπαρχουν.Εκλαιγα ,δεν ετρωγα και γενικως δεν μπορουσα να καταλαβω πως το εκανα εγω αυτο.Ομως δεν ειπα ποτε τιποτα στον δικο μου δε θελω να πληγωθει οσο κι αν ντρεπομαι κ οσες τυψεις κι αν εχω.Εκανα την αυτοκριτικη μου και επειδη δεν ειχα απατησει ποτε ξανα πιστευω οτι δε θα το επαναλαβω.Εξαλλου οπως προειπα η 1η φορα μπορει να θεωρηθει λαθος η 2η επιλογη .Οσο κι αν πονεσα κι οσες τυψεις κι αν εχω δε θα του το πω γιατι επελεξα πολυ δυσκολο δρομο τη συγγνωμη με μορφη πραξεων.Δε θα ηθελα ποτε ο ανθρωπος μου να καταστραφει εξαιτιας ενος λαθους που εκανα.Με το συμφοιτητη μου δε μιλαω πια ημουν ξεκαθαρη μαζι του εξ αρχης εκεινος αρχισε να κολλαει αλλα μετα απο καποιες συζητησεις δε με ενοχλησε ποτε ξανα.Η σχεση μου αλλαξε πηγαινει καλυτερα απο πριν.Ειχα ερθει εξαλλου αποφασισμενη να προσπαθησω .Να δωσω αλλη μια ευκαιρια σε μας.Δεν πετας ετσι 1.5 χρονο σχεση.Ειδικα οταν δεν εχει ιδιαιτερα προβληματα και αγαπιεστε .Και ναι υπαρχει αγαπη σε εκεινον δε δινω το σωμα μου μονο για να καλυψω απλως μια σαρκικη αναγκη αλλα δινω κ την ψυχη μου.Εκανα καποια λαθη και πριν απο αυτο αλλα ποτε απιστια .Ισως και να επρεπε να γινει για να παψω να κανω λαθη γενικως αλλα και για να εκτιμησω καλυτερα ο,τι εχω και να περιμενω μεχρι να το δω .Κι αυτο επειδη μπορει να γνωριζειςοτι καποιος αξιζει πολλα αλλα να αξιζει ακομη περισσοτερα κι εσυ να μη το χεις δει...Λοιπον?Περιμενω τα σχολια σας...