ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτο που παντρευεστε, χωριζετε με παιδιά και μετά κατσικώνεστε πάλι πίσω στο"πατρικό" σας με ξεπερνά.
Για μενα, ΟΧΙ δαγκωτό. Θα πρεπει να αναλαβεις την ευθυνη σου. Βρες δουλεια οπουδηποτε γιατι οχι και σε αλλη χώρα. Δεν γινεται οι γονεις να φορτωνονται τις αποτυχιες των παιδιων τους.
Μια φορά φευγουν απο το πατρικό.
Ναι, οι συνθηκες εξω ειναι ασχημες και δεν βγαινεις οικονομικα οπως ολοι μας, αλλα προτεραιοτητα σου θα επρεπε να ειναι να μεινεις κάπου και οχι να αποκτησεις δικό σου σπιτι. Σπιτι εχουν αυτοι που μπορουν να το πληρωσουν βασιζομενοι στις δικες τους πλάτες και οχι μένοντας με γονεις μεχρι τα 60 προκειμενου να πάρουν δικο τους.

'Ετσι ακριβώς.

Θα τη φορτωθούνε οι γονείς επειδή θα έχουν το παιδί τους ξανά κοντά τους ; Πρώτη φορά το ακούω αυτό.
Ίσα ίσα που θα τους βοηθά και στα του σπιτιού εκεί. Οικονομικά στηρίζεται στον εαυτό της και εργάζεται. Μόνο ενοίκιο δεν θα πληρώνει.
Αλλά καλύτερα λες να πάει σε άλλη χώρα να φυτοζωεί και να τους φορτώσει εκτός από στεναχώρια λόγω διαζυγίου και με ένα άγχος παραπάνω. Και είναι μεγάλη ανεξαρτησία να σκέφτεσαι αν πρέπει να καρφώσεις και καρφί στον τοίχο γιατί δεν ξέρεις πώς θα το πάρει ο ιδιοκτήτης.
Να περιμένεις μέχρι τα 60 που θα πεθάνουν οι γονείς να κληρονομήσεις το δικό τους σπίτι ενώ στο μεταξύ θα τρέμεις στην ιδέα μήπως χρειαστεί να φύγεις την ώρα που τα ενοίκια ανεβαίνουν στο θεό.
Και αν γνωρίζεις εσύ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έχουν σπίτι βασιζόμενοι στις δικές τους πλάτες σηκώνω τα χέρια ψηλά

Εχω να σου πω οτι πιο εύκολα θα καρφωσεις ενα καρφι στον τοιχο του ιδιοκτήτη αν πας να μεινεις μόνη σου, παρά να σου καρφώσει άντρας το δικό του το καρφί οσο μένεις με γονείς.
Αν εσυ εισαι ενταξει με τοση καταπιεση, εγω πάω πάσο.
Μαλλον δεν εχεις μεινει με γονείς ως ενηλικη και γι ´αυτο δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο δυσκολο ειναι. Θα χάσεις πολλά. Θα πρέπει να τους δινεις λογαριασμό ολοκληρη γυναικα για τις εξόδους σου.Ειναι εφιαλτικό. Αν καταφέρεις ετσι να βρεις αντρα χωρίς να χωνουν την μυτη τους οι γονείς σου και να σε στηνουν στον τοιχο με ερωτήσεις
"πού πας; Βρηκες γκόμενο;"
θα ηθελα να ερθεις στις εξομολογήσεις να μας γράψεις για το success story σου.
Το εννοώ.

Δεν συμπεριφερονται όλοι το ιδιο. Σε μια προηγούμενη εξομολόγηση μια γυναίκα με το ιδιο διλημμα είχε γραψει ότι εαν εμενε με τους γονείς της θα ειχε 100% ψυχική υγεία απ ότι εάν έμενε μόνη της. Οπότε όλα αυτά που αναφέρεις δεν συμβαίνουν σε κάθε σπίτι.

30+ είναι και όχι 20. Εργάζεται, κάνει τη ζωή της, βγαίνει όποτε θέλει μόνη της ή με παρέα και σιγά μην τους δώσει και λογαριασμό για τις εξόδους. Που στο μεταξύ έμενε για χρόνια μακριά τους και με άντρα.