ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χει! Λοιπον θα μπω κατευθειαν στο ψητο..ειμαι 22 χρονών, 4ο έτος και είμαι σε μια σχεση εδω και 2 χρονια, την οποια μαλλον κατεστρεψα. το θεμα μας ειναι οτι ειμαστε απο αποσταση (αθηνα-θεσνικη) και οτι εκεινος μερικες φορες ζηλευει. ετσι ενοχλειται καμια φορα γιατι βγαινω συχνα, και ξερω οτι θελει να του λεω που πηγα ή να του στελνω όσο είμαι έξω (όχι σε επίπεδο οτι θα ήταν γλυκό αλλά σε φάση του να ξέρει οτι τον σκέφτομαι (και ίσως τι κανω;;))κτλ. Στην αρχή το θεωρούσα κάπως παράλογο όμως προσπαθούσα να συμβιβαστώ. Δυστυχώς ένα βράδυ φλέρταρα έντονα με κάποιον άλλο (πριν από περίπου 4 μήνες) και από τότε που το είπα στο σύντροφο μου τα πράγματα έγιναν κάπως πιο δύσκολα. Τελοσπάντων για να μην μακρυγορώ φαίνεται πως αν και έχουμε μαλώσει πολλές φορές επί αυτού δεν μπορώ να προσαρμοστώ σε αυτή την κατάσταση. Φυσικά και τον αγαπώ πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ να είμαι από εκείνα τα άτομα που κάθονται με το κινητό στο χέρι. Φυσικά και τον νοιάζομαι και τον αγαπώ, απλά όπως δεν νιώθω την ανάγκη να ξέρω συνέχεια που είναι και τι κάνει ή που πήγε έτσι δεν μπορώ να ανταποκριθώ και εγώ σ'αυτό! Το συζήτησα με φίλες οι οποίες είναι με το κινητό στο χέρι και κατάλαβα πως έτσι μάλλον είναι οι σχέσεις. Μου φαίνομαι τραγική να μην μπορώ να κάνω κάτι τόσο απλό και αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να σου βγαίνει φυσικό, να κοιτάς το κινητό, να δίνεις "αναφορά" και να περιμένεις αναφορά;;;;; Είμαι τόσο΄μπερδεμένη όσο μπερδεμένο είναι και αυτό το μήνυμα, και λυπάμαι που δεν μπορώ να εκφραστώ με μεγαλύτερη σαφήνεια αλλά έχω μια σχέση που κρέμεται από μια κλωστή την οποία από όσο έχω καταλάβει τέντωσα μέχρι τα όρια της...μια βοήθεια, μια απάντηση;