13.7.2015 | 13:17
μια δυσκολη μερα
λοιπον χθες που λετε ηταν μια απο τις πιο δυσκολες μερες της ζωης μου. ηταν να παω για μπανιο στην θαλασσα αλλα μονο μπανιο δν εκανα ξεκινησα στις 10 το πρωι και γυρισα 10 το βραδυ στο σπιτι.. καμια 20 χιλιομετρα με τα ποδια εγινα σαν ινδιανοσ απο τον ηλιο που με βαρεσε καμια 7-8 ωρες και τελικα να μην τα πολυλογώ ο δρομος με εβγαλε στο ικεα εκει που ειναι και το ολο θεμα εγω δν ηξερα πια λεωφορεια να παρω για να φτασω στον προορισμο μου σταματαω 2-3 ανθρωπους αλλα ο καθενας μου ελεγε διαφορετικα. μεχρι που ηταν μια κοπελα μπροστα μου εγω απο πισω της δεν ειδα το προσωπο της. λεω αντε θα ρωτησω καποιον ακομα και μετα οτι γινη.-να σε ρωτησω κατι ειπα εγω -ναι μου ειπεκαι γυρνάει και με κοιτα με χαμογελο.αυτο ηταν εχασα την γη απο τα ποδια μου ηταν το ωραιοτερο πλασμα που εχω αντικρίσει ποτε(και λεω απο μεσα μου να και κατι καλο σημερα ξαφνικα η χειροτερη μερα που θα μπορουσα να εχω μετατραπηκε στην καλυτερη μερα του κοσμου ) ηταν πολυ απλα ντυμενη και καθολου βαμμενη η ομορφια της ηταν απλα φυσική με τα πολλα μου ειπε ποια λεωφορεια να παρω καναμε και λιγο πλακα δεν εμαθα το ονομα της τιποτα για αυτην αλλα αυτο που μου μου την δινει ειναι οτι δεν θα την δω ποτε ξανα....