ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον,λενε οτι σε ενα χωρισμο υπαρχουν 4φασεις.ΦασηΑ:αρνησηΦασηΒ:αποδοχηΦασηΓ:συγχωρεσηΦασηΔ:επομενος γκομενοςΕγω,σιγουρα δεν βρισκομαι στην φαση Δ:pσε αυτην σιγουρα,θα μου παρει αρκετο καιρο να φτασω γιατι η ερωτικη απογοητευση που νιωθω ειναι μεγαλη.Παρολα αυτα ομως,μας μενουν 3 ακομα φασεις,απο τις οποιες δεν μπορω να καταλαβω σε ποια βρισκομαι εγω.Οταν βρισκομαι με κοσμο,δεν το σκεφτομαι,παιρναω ομορφα κι διασκεδαζω.Καμια φορα μαλιστα σκεφτομαι κι τα θετικα του χωρισμου μας,οπως π.χ οτι θα εχω περισσοτερο χρονο για ζωη,εφοσον η σχεση μας βασιζοταν κυριως σε μηνυματα φβ ή οτι το οτι χωρισαμε που δινει ευκαιρια να γνωρισω καινουρια ατομα στον ερωτικο τομεα κι να αποκτησω εμπειρια καθως ειμαι πολυ νεα ακομα.Ομως οταν βρισκομαι μονη μου τον σκεφτομαι συνεχεια.Καθε τραγουδι φωναζει 'ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ'κι τουλαχιστον 1-2 φορες την ημερα θα επισκευτω το προφιλ του,να δω τι κανει,εφοσον εχουμε σταματησει τελειως να μιλαμε,επειδη εγω δεν το αντεχα κι επειδη εκεινος δεν επεμεινε.Μεχρι χθες,ημουν σιγουρη πως παρα αυτο το γεγονος ημουν στην φαση της αποδοχης,ομως το βραδυ που μπηκα για τον κλασσικο ελεγχο του προφιλ του ειδα οτι με ειχε διαγραψει απο φιλη.Τοτε ηταν που η πεποιθηση οτι ειμαι στην φαση αποδοχης κατερευσε σαν πυργος απο τραπουλοχαρτα.Δεν μπορουσα να σταματησω να κλαιω,ειχα πλανταξει στο κλαμα τοσο πολυ που δεν μπορουσα να μεινω αλλο ορθια κι εκλεισα το λαπτοπ κι επεσα κατευθειαν για υπνο,αλλα δεν μπορεσα να κοιμηθω για τα δακρυα δεν σταματουσαν.Ειχα παρει αγκαλια το μαξιλαρι κι εκλαιγα κι ψιθυριζα διαφορα πραγματα τυπου:"Δεν του λειπω καθολου","Δεν τον νοιαζει,γιατι δεν τον νοιαζει?μηπως γιατι ποτε δεν με αγαπησε?εγω εκανα τα παντα για εκεινον".Αυτη η κατασταση συνεχιστε ως αργα κι τελος παντων κοιμηθηκα.Σημερα το πρωι,σηκωθηκα σχεδον χαρουμενη κι βγηκα με τον κολλητο μου.Περασαμε ομορφα.Γυριζω σπιτι,κι δεν το σκεφτομαι καθολου.Διαβαζω ακουγοντας μουσικη.Να τος παλι στο μυαλο μου..αλλα οχι ιδιαιτερα εντονα..μπαινω στο προφιλ του κι βλεπω οτι ειμαστε "φιλοι"δεν με ειχε διαγραψει,εγω ισως απο την νυστα μου,ειχα κανει λαθος κι στην χαρουμενη διαθεση μου προσθεθηκε μια ανακουφιση,μια γαληνη τι να σας λεω..Θελω να του στειλω κι να τον ρωτησω τα νεα του,κι θα το εκανα για δεν ειμαι εγωιστρια,το παραδεχομαι,ακομα τον νοιαζομαι.Ομως,αυτη η σχεση ειναι αδιεξοδη κι δεν θα ηθελα να συνεχισω να πληγωνομαι.Αν του στειλω φοβαμαι,πως θα ξυπνησουν ολα οσα ειναι σχεδον ετοιμα να κοιμηθουν..Δεν ξερω σε τι φαση ειμαι,εσεις τι λετε..?