ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
31.12.2014 | 00:32

Μια χρονιά σαν..."σοκολάτα"!

Τελευταίο βράδυ του 2014. Συνήθως εκείνα τα "τελευταια" είναι κι εκείνα που κάνεις τον απολογισμό της χρονιάς. Σε βοηθάει να κανεις ευχές για το επομενο έτος.Ξέρεις...Τι περιμένεις να έρθει. Τι θέλεις. Σκέψεις. Όνειρα. Ευχές.Θυμάμαι το καλοκαιρι ένα βράδυ είδα ένα αστέρι να πέφτει.Η καρδια μου ακαριαία "εκανε μια ευχή" .Κι εκεινη την ώρα σκέφτηκα. Πρόσεχε τι εύχεσαι.Την πρώτη μέρα του Γεναρη του 14, ήμουν με τις φίλες μου έξω και καναμε ευχες όπως είναι συνηθισμένο για το νέο έτος. Ανυπομονούσαμε να μας δώσει ό,τι περιμεναμε. Όλα αυτά που μας έλειπαν."Να ναι μια φορά κανονικό" ευχήθηκα εγω εκεινο το βράδυ, με αφορμή τον αγαπημένο μου στίχο (που δεν θυμάμαι μια μέρα που να μην το σιγομουρμούριζα όλο το χρόνο)...Κανονικό με την έννοια που σκεφτόμουν τότε. Συγκροτιμένη ζωη,σχολή,δουλειά, ανθρώπινες σχέσεις,μέλλον...Όλα να πάνε έτσι "κανονικά" σκεφτόμουν. Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος παρά κάτι ώρες από εκεινη τη στιγμή.Άνθρωποι ήρθαν, άλλοι έφυγαν, άλλοι ήρθαν κι έφυγαν, αλλάξαμε απόψεις για τη ζωή, ιδέες, αντιλήψεις, γενικεύσαμε θεωρίες και δώσαμε ένα ιδαιτερο ξεχωριστό ζουμαρισμένο πλάνο σε ό,τι θελαμε να κυριευει το οπτικό μας πεδίο.Μα ό,τι είχα στο νου μου κάνοντας εκεινο το απόγευμα αυτή την πρόποση, τίποτα από ολα όσα έγιναν κι έζησα δεν συμβαδίζουν με τα όνειρα που είχα τότε.Κι όμως. Σήμερα με ρώτησαν αν θα ξαναζούσα αυτό το έτος. Δεν το σκέφτηκα καν. Η απάντηση ήταν τόσο καταφατική που έκανε την καρδια μου να σπάσει κι οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης χρονιας να περασουν σαν ταινια μπροστά από τα μάτια μου. Ήταν σαν να είχα στόχο αυτή τη χρονια να αδυνατήσω (τι πρωτότυπο!) κι η ζωή να μου χάριζε κάθε μέρα το πιο σπάνιο είδος σοκολάτας που ούτε καν είχα ιδέα οτι υπάρχει. Άλλα κομματια ήταν σκέτη γλύκα, ενώ άλλα άφηναν μια περιεργη πικρή γεύση. Με τόση "σοκολάτα" λοιπόν, μπορει τελικά να μην έφτασα στο στόχο μου αλλά δε μετανιώνω στιγμή για κάθε ένα από τα μικρά αυτά "κομμάτια" που το κάθε ένα με κανουν να είμαι αυτό που είμαι σήμερα.Μπορεί το 2014 μαζί με τη "σοκολάτα" μου να τελειωσαν μαζί.Τι εύχομαι για το 2015?Τίποτα. Ίσως τελικά έτσι αποκτήσω τα πάντα!Καλή κι ευλογημένη χρονιά!
 
 
 
 
Scroll to top icon